Με γύρεψαν τα χνάρια σου σε κάποιου μπαρ την κόχη μ’ αγκάλιασαν τα μάτια σου και γω δεν είπα όχι. Το θάρρος τους με κέντρισε σαν άγνωστο παιχνίδι της τύχης μου που γύρισε κι είχε ποντάρει ήδη. Άργησε ο έρωτας να μπει σε βάθη σφαλισμένα μα πριν του τέλους την καμπή μια φοβισμένη αναλαμπή σπίθισε απεγνωσμένα. Φύγαν βραδιές ανάλαφρες ανάλαφροι κι οι μήνες καρδιές κλειστές, αδιάφορες στου έρωτα τις δίνες. Αλλού και συ δινόσουνα ζωές γεμάτες πρέπει απ’ τα όνειρα βαστιόσουνα και κυνηγούσες έπη. Άργησε ο έρωτας να μπει σε βάθη σφαλισμένα μα πριν του τέλους την καμπή μια φοβισμένη αναλαμπή σπίθισε απεγνωσμένα.
Χαιρομαι που βρεθηκαμε εδω κι ευχομαι να τα λεμε! Η φωτο υπεροχη αν και απο κοντα εισαι ακομα πιο ομορφη για να λεμε ολη την αληθεια..... ;))) Η γραφη σου τρυπωνει.... βαθεια στο πετσι!!! "...Αλλού και συ δινόσουνα ζωές γεμάτες πρέπει απ’ τα όνειρα βαστιόσουνα και κυνηγούσες έπη..." Φιλια!