Στίχοι

										Σ'όλα τα όνειρα που πρόδωσε ο νους
για μια καλύτερη πιο άνετη ζωή
Σ' όλα τα δήθεν που προτίμησες ν'ακούς 
για να ξεχνάς κάθε αιώνια πληγή
Σ'όλα τα σύνορα που χάραξες μεμιάς
για ν'αποκλείσουν κάθε ίχνος για ελπίδα
Σκλάβος ο ίδιος της δικής σου ερημιάς
που την ετοίμασες με μίσος και φροντίδα.
Στέκεσαι ακλόνητος στη μέση του κενού
πιο δυνατός ,χωρίς ψυχή , γεμάτος ύλη.
Έχεις στη χούφτα σου θρύψαλα του καιρού
γεμάτος έπαρση και σφίγγοντας τα χείλη,
θέλεις να σβήσεις καθετί δεν είν'δικό σου.
Ότι δε φτάνεις δε θα γίνει κανενός!
Δόξα και πλούτη τα ονόμασες θεό σου.
Κάθε σου μέρα γίνεσαι και πιο φθηνός.
Τρανό γρανάζι μίας εύκαιρης ζωής
σαν ψεύτης ήρωας σε ιλουστρασιόν σελίδες
ποτέ δεν κοίταξες στα βάθη της ψυχής
μόνο μαζεύεις και μαζεύεις σε δεσμίδες
κάθε στιγμή , να' χεις καιρούς να βασιλεύεις.
Μα ο χρόνος έφυγε σα χθες που μετανιώνει
για ότι δεν έγινε και να που περισσεύεις.
Ότι το πόνεσες,τώρα θα σε πληγώνει.