Ξεχείλισε ο ούρανος με αίμα απ'το κορμί σουκαι ρέει τώρα άπλετοστον κόρφο της αυγήςΕκεί πού ζούνε τα πουλιάφωλιάζουν τα όνειρα τουςμια χαραμάδα πανικού σκεπάζει τη σκιά τουςΒασιλικός ο άνεμοςτο σώμα σου τυλίγειστα σύννεφα του ουρανούπροσκύνητης αλήτηςήθελε στο ταξίδι τουΙησού να συναντήσειμα κάηκε απ'τη φωτιάαυτής της άγριας δύσηςΚαι τα κεριά που έταζεψηλά να του ανάψειτου σκέπασαν τον ουρανόσαν κέρινο ομοίωμα μοιάζειΞεχείλισε ο ουρανόςμε αίμα απ'το κορμί σουκαι ρέει τώρα άπλετοσκεπάζει τη σιωπή σου
Πολυ καλοι στιχοι πραγματικα.Μπράβο
Δεν ξέρω αν σου βγει σε καλό η σε κακό,πάντως ψάξτο λίγο και σταντάρισέ το.Πάντως μ' αρέσουν οι σκέψεις σου.