Στίχοι

										Ξυπνάνε μνήμες
Γιορτάζουν οι νεκροί
Ένα παιδί γράφει συνθήματα στους τοίχους
Οι νύχτες κρύες
Οι δρόμοι αδειανοί
Ζουν τα φαντάσματα του νου μέσα στους στίχους…

Τρώμε σκουριές
Ψημένες μουσικές
[Της μιας δραχμής τα γιασεμιά] στο Γαλαξία
Πόρτες κλειστές
Αρχαίες προτομές
Οι ανδριάντες του θανάτου στην πλατεία…

Κλαίνε τα λόγια
Σαπίζουν οι ζωές
Στους θλιβερούς ουρανοξύστες ζουν αιώνες
Τα τζάμια μάτια
Σακούλες οι ψυχές
Τα καλοκαίρια μετανάστες στους χειμώνες…

Ζούμε με ευχές
Και προσταγές
Ένας παράδεισος που θάφτηκε στο ψέμα
Κι οι ενοχές
Σαν γρατζουνιές
Κυλούν στις φλέβες μας σαν αίμα… 

Κυλά ο χρόνος
Περνάνε τα παλιά
Η μοναξιά του ουρανού δεν έχει χρώμα
Θα ζήσω μόνος
Με τίποτα αγκαλιά
Μόνο μια φλόγα θα κρατήσω μες το σώμα…