Στίχοι

										Άκου. 
Άκου όσα δεν γνωρίζεις αυτό το απόγευμα 
Γίνε ταξίδι δεν κοστίζει τίποτα να κλείσεις τα μάτια σου
και να πετάξεις στην αγαπημένη ή και ακόμα
στην ανείδωτη εικόνα της φαντασίας σου.
Κάνε ένα διάλειμμα από την γνώριμη ματιά 
Εγώ δεν ξέρω τίποτα 

Μη πεις κρίμα 
Πάρε ένα βιολί και κάρφωσέ το στο ταβάνι
και όπως ξεσκονίζεις το καλό σου δείγμα ζεστασιάς από το σπίτι σου
πέτα το πούπουλο ψηλά να τσιρίξουν τα κουφώματα
αντί για'σένα. 
Κάνε ένα ουσιαστικό διάλογο 
με την ξύλινη μα μελωδική γωνιά του ουρανού σου 
Εγώ δεν ξέρω. 

Κάνε 
αφού αγαπάς με γοητεία και λεπτότητα 
δώσε γίνε το μέτρο της δικής σου πόρτας
όχι της διπλανής που εύκολα την αγαπάνε.
Πέταξε όλες σου τις απορίες από το παράθυρο 
Χορεύοντας σε κραυγές μεθυστικές και απόκοσμες 
Με τ’ αστεράκια τ’ ουρανού σου
αυτά τα αστέρια σ'αγαπάνε
τίποτα δεν σου ζήτησαν ποτέ
ούτε καν να τα κοιτάξεις
έτσι δεν είναι? 

Είσαι μεγάλος, αγαπημένος και απαραίτητος σαν την ανάσα 
Και έχεις πολλά μπουκάλια αίμα 
Για πιθανή μετάγγιση. 
Σπάσ’ τα 
Όχι σήμερα 
Όταν αιμμοραγείς ουρανέ μου. 

Θυμάσαι τα πέλματά μας; 
Πια δεν μας χρησιμεύουν 
για να χορέψουμε. 
Κοιταζόμαστε στα μάτια 
και ζούμε με γοητεία και λεπτότητα 
στην ξύλινη μα μελωδική γωνιά του ουρανού. 
Εμείς το ξέρουμε πως αγαπιόμαστε. 
Αυτός δεν ξέρει τίποτα. 
Ας είναι το κοινό μας μυστικό 
Δεν θα του πω τίποτα. 
Εσύ μαρτυριάρικο αστέρι; 
Εσύ θα του μιλήσεις που σ’ ακούει; 
Άκου.