Lyrics

										Σάλπαρα που λέτε μάγκες
μια φορά κι’ ενα καιρό,
μ’ ενα τσίφτικο καράβι
με το όνομα Αργώ.
Με Ιάσονα κουμάντο,
με Ορφέα κι’ Ηρακλή
λέγανε πως μ’ είχαν ίσο 
μα με δέσαν στο κουπί.



Αλλοι πήρανε τη μίζα
απ’ το δέρας το χρυσό
και με βάλανε στην πρίζα,
στην Κολχίδα δίχως βίζα.
Εννιά χρόνια κωπηλάτη
στα δεινά να βάζω πλάτη.



Συμπληγάδες χωρίς πείσμα,
σκαπουλάραμε με βύσμα.
Τους δράκους, τα τελώνια
με τζίφρες σε μνημόνια.  
Κι’εννιά χρόνια στο αμπάρι
τη ζωή μου στάλαξα
ξεχασμένος Αργοναύτης...
στην Ανάφη άραξα



Αλλοι πήρανε τη μίζα
απ’ το δέρας το χρυσό
και με βάλανε στην πρίζα
στην Κολχίδα δίχως βίζα
Για τα μας οικονομία
μα γι’ αυτούς ψητό αρνί
ούριο κι’ αν είχε αέρα...
Μή χαλάσει το πανί.