Στίχοι

										Για ωρες στεκει και κοιτα
μπροστα στο ειδωλο του
θαυμαζει στο καθρεφτη του
λατρευει το εγω του

Στο θαλαμο το σκοτεινο
ενος φωτογραφιου
παγιδευμενη του ζωη
στο μαυρο και στο γκριζο

Ακλονητος στον ανεμο
ασαλευτο αγκαθι
το ατσαλακωτο προφιλ
ποτε του μη χαλασει

Σα το κουφαρι τ'αετου
που το 'χουν βαλσαμωσει
μεσα του σαπιο κι αδειανο
κι απ'εξω καμαρωνει......