Στίχοι

										μία φορά και ένα καιρό
στου ονείρου μου την τρέλα
συνάντησα μία γλυκιά 
και όμορφη κοπέλα

τα μάτια της ένα παλιό 
άσπρο πανί ζωγράφου
μου πε ζωγράφισε ότι θες 
να χεις πάντα κοντά σου

και εγω ζωγράφισα χαρές
γέλια πολλά ταξίδια
και στα μαλλιά της τα μακριά
ζωγράφισα στολίδια

ζωγράφισα τον έρωτα
στην άκρη των ματιών
ζωγράφισα τα χείλη της 
με κόκκινο κραγιόν

και ύστερα την φίλησα
κι αυτή να ζωγραφίσει
στα χείλη μου μία φωτιά 
που δεν μπορεί να σβήσει

συνέχισα χαιδεύοντας 
τα απαλά μαλλια της 
μια θάλασσα ζωγράφισα 
κοντά στα βλέφαρα της

όταν κοιμάται 
η θάλασσα να ναι γαληνεμένη
κι όταν απότομα ξυπνά 
να ναι φουρτουνιασμένη

και το φεγγάρι έφτιαξα
τα μάτια της να φωτίζει
την θάλασσά της που και που
δάκρυα να πλυμμηρίζει

μα πριν προλάβω να σκεφτώ
τι άλλο μπορώ να φτιάξω
μου πε πως πια δεν μ αγαπά 
μη την ξανακοιτάξω

εγώ την παρακάλεσα
μη φύγει από κοντά μου
ζωγράφισα στα μάτια της
όλα τα όνειρα μου

μα εκείνη δεν την ένοιαξε
και χάθηκε στη λήθη
και τ'όνειρο παρέμεινε
για πάντα παραμύθι.