Στίχοι

										Κάθε μέρα θα πεθαίνω και τη νύχτα θα γεννιέμαι.
Απ' τα σύννεφα θα πέφτω, απ' τ' αστέρια θα κρατιέμαι.

Τη μορφή σου θα θυμάμαι, το όνομα σου θα ξεχνάω.
Με τα μάτια θα δακρύζω, με τα χείλη θα γελάω.

Μια αλήθεια θα 'χω φίλο κι ένα φόβο για εχθρό.
Χίλιες λέξεις και θα φύγω, μόνο δύο και θα 'ρθω.

Απ' το κόσμο θα χαθώ, στα παραμύθια θα υπάρχω.
Μια παράξενη πριγκίπισσα που αγάπησε το δράκο.

Θα με ψάχνουν σε ευθείες, θα με βρίσκουν σε στροφές.
Φανερά θα 'ναι τα μίση μου, οι αγάπες μου κρυφές.

Θα μιλάω με τραγούδια, με κουβέντες θα σωπαίνω.
Για μισή στιγμή ευτυχίας μια ζωή θα περιμένω.

Κάθε ανάσα μια σπατάλη, κάθε όνειρο αγωνία.
Έχω φτάσει Ακαδημίας κι Ιπποκράτους στη γωνία.

Μια φωτιά έχω στις φλέβες και στο πρόσωπο νερό.
Μια καρδιά μέσα στο αίμα κι η ματιά στον ουρανό.

Θα 'μαι εγώ μέσα στο πλήθος κι ο εαυτός μου μοναχός.
Και θα μένει πάντα μύθος ο κρυμμένος θησαυρός.

Λεξηπλάστης ταλαντούχος, κατ' εμέ καταστροφέας.
Κι όσα μπράβο κι αν ακούσω θα 'μαι η λύρα, όχι ο Ορφέας.

Σα δεσμώτης Προμηθέας θα 'ναι η λάβα του μετάλλου
το δεσμό που θα με δένει στις ελπίδες κάθε άλλου.

Θα κοιμάμαι πάντα αργά και θα ξυπνώ πάντα νωρίς.
Όταν θα μάχεται η σελήνη τη χλωμάδα της αυγής.

Και θα 'ναι ο δρόμος της φυγής, ηλιοβασίλεμα στο αιγαίο.
Ονειροβάτης θα 'μαι ασήμαντος μα μ' όνειρο σπουδαίο.