Όλες οι λέξεις, που πληγωμένη προσπαθείς να μαστορέψεις, γίνονται εικόνες, απελπισμένες, δυνατές και δακρυγόνες. Όλες οι σκέψεις που πληγωμένη προσπαθείς να ξεπαστρέψεις, γίνονται εικόνες, σαν τα φαντάσματα γλιστρούν απ' τις κρυψώνες. Όλες οι αγάπες, τα λόγια τα "μοναδικά" που τα ξανά'πες... γίνονται εικόνες, ξεθωριασμένες απ'τον ήλιο και τις σκόνες. Άκου τις εικόνες που περνούν απ'τα μάτια σου μπροστά. Κάτι προσπαθούνε να σου πούν μα μιλούν ψιθυριστά...
ποίηση... να' σαι καλά!
Πολύ ωραία η πένα σου... Το φοβάμαι μου άρεσε πολύ,όπως και τα άλλα 2.. Εν αναμονή και άλλων.. Να είσαι καλά και καλή χρονιά. Μανώλης
καλώς ήρθες Βικτωρία, γράφεις όμορφα και ξεχωριστά, καλή συνέχεια και καλή χρονιά!
και καθαρα ποιητικά. Χρονια πολλα και σε σενα με εναν υγειη χρονο για σενα και ολους μας