Γρήγορα βήματα, σαν ήχος που τρομάζει πάνω απ’ τα κτίρια, χορεύουνε καπνοί αυτό το απόγευμα το γκρίζο οργιάζει σε μία πόλη, κουρδισμένη μηχανή Πέφτουνε πάνω μου, αμήχανοι διαβάτες και λίγο δίπλα μου, κοιτώ σ’ ένα ταξί αφηρημένους στα τηλέφωνα επιβάτες να αποφασίζουν, που τους έφερε η ζωή Κι εσύ αδιάφορα κοιτάζεις απλά και εύκολα μ’ αλλάζεις σ’ αυτή την πόλη που με ρίχνεις να πάρω ανάσα δεν μ’ αφήνεις Μπετόν που πέφτει από ψηλά, σαν να’ χει βρέξει και όλοι βιάζονται, να φτάσουνε νωρίς το μισθολόγιο μικρό και πως ν’ αντέξει σ’ αυτή την πόλη, που δεν έφταιξε κανείς
καλές γιορτες και πάντα να υποδέχεσαι το καινούργιο με ανοιχτή αγκαλιά! :)
καλογραμμένα όλα σου blondy :))) καλές γιορτές ΄:)))ευτυχισμένη ζωή σου εύχομαι :))))
Πάρε ανάποδες στροφές ρε φίλε...βγήκε ένα από τα πιο ωραία μου τραγούδια....καλές γιορτές με υγεία και αγάπη!!!!
Συγκινητικό…Καλό του ταξίδι. Το βάθος της σκέψης σου, αποτελεί αυτόματα ποίημα ψυχής!
και μονο που γραφεις ετσι τρυφερα για τον φιλο σου εμενα με συγκυνισες.. καλη σου μερα
για το σχόλιο σου σε διαβάζω παλι και κρατω απ το κάνε κάτι αυτη την εξαιρετικη στροφή Μην φοβάσαι είμαι δίπλα σου προχώρα μοιάζει απόψε η πόλη με παιχνίδι η καλύτερη στιγμή μας, είναι τώρα πρώτος ρόλος για τους δυο στο σανίδι τα λέμε
Σ ευχαριστώ πολύ πολύ για τα καλά σου λόγια.... Να είσαι καλά... Ελπίζω σύντομα να μπορέσω κ εγώ να σε διαβάσω... Κάλή συνέχεια και καλές δημιουργίες....
Καλή Ανάσταση!!!