Published 16 χρόνια πριν in Rock
Ρόλος
- 600
- 0
- 0
- 0
- 13
- 0
Στίχοι
Πολύ στα σοβαρά την πήρες τη ζωή κι αυτή μονάχα παίζει σαν το μικρό παιδί στης Άνοιξης τα δέντρα τη δύναμή της μέτρα Πολύ στα σοβαρά, ποτέ σου δεν γελάς και ούτε κλαις αλήθεια, μόνο μοιρολογάς κι από χιονιού νιφάδα την κάνεις συμπληγάδα Μα είναι τόσο απλό, σα βήμα παιδικό ν' ακούσεις τη φωνή σου να βρεις τη μουσική σου Ξημέρωμα ζεστό, σε πέλαγο ανοιχτό στον ήλιο χαρισμένο καράβι φωτισμένο Πολύ στα σοβαρά τον ρόλο σου κοιτάς αυτός σε κοροϊδεύει κι εσύ παραπατάς απ' τη ζωή μακραίνεις κι όλο την περιμένεις
να σου φέρει ότι εσύ επιθυμείς! Υγεία, αγάπη κι έμπνευση!! Φιλιά! www.myspace.com/nostos22
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΙΛΙΑ ΣΟΥ ΘΑ ΞΑΝΑΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΓΟΣ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ
Έχουμε πολύ καιρό να επικοινωνήσουμε αλλά είμαστε πάλι στην παρέα σου και στους όμορφους στίχους που γράφεις και αρέσουν σε όλη την ομάδα....τώρα που μπήκαμε σε καινούργιο ρυθμό ελπίζουμε να έχουμε πιο τακτική επαφή. Με ειλικρινή εκτίμηση και φιλία.....κάτι Έλληνες.
Η μέσα σιωπή είναι επανάσταση...Σιωπή λοιπόν...
ξεχώρισα τους στίχους ''Θα την τραβήξω τη ζωή μου Και την χορδή της θα την σπάσω...΄΄ από το δίχως όρια.μου άρεσε πολύ.
Να μαι κι εγω.... Λοιπον το ξερω πως δεν σε σχολιαζω,ουτε εδω αλλα ουτε και στους στιχους.Αλλα δεν μπορω να μην σου πω πως τα κλειδια και η απουσια ειναι Υπεροχα! Γραφεις πολυ ομορφα..συνεχισε!! Με εκτιμηση Ανδρομαχη~
ΜΙΣΑΝΘΡΩΠΟΙ και λίγο ειναι για τα εγκλήματα εναντίον του ανθρώπου στην τελική αφου και αυτός ειναι κομμάτι της φύσης. Υπέροχο φίλε μου και συγκλονιστικά ρεαλιστικό ......... ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ
πανέμορφοι στίχοι... χαίρομαι να σε διαβάζω. να είσαι καλά
Παρόλο που τ’ ονομάζεις «τ’ αγρίμια», εντούτοις εγώ βλέπω μιαν ομορφιά να σεργιανά σε τούτο το τοπίο, μια ομορφιά που βγαίνει από τα πιο βαθιά σημεία της ψυχής...και γίνεται λέξη και γίνεται στίχος και γίνεται τραγούδι, για να την πιούμε σαν νερό, βουτώντας μες το ρέμα κι’ έτσι να σβήσουμε σε μια γουλιά, τη δίψα ολόκληρης ζωής. Πολύ παραστατική δημιουργία, συγχαρητήρια!!!
Πόσο πολύ μου άρεσε ο στίχος που μιλάει για το κάψιμο του τελευταίου χαρτιού για τους βιοποριστικούς λόγους!Όλοι μας αυτό δεν κάνουμε άλλωστε;Παίζουμε το τελευταίο χαρτί της μοίρας μας για μια καλύτερη τύχη...της τελευταίας στιγμής.Όλοι είμαστε ολόμαυρα μοναχικά πουλιά με διαφορετική μοίρα και πορεία το καθένα.Πολύ όμορφο γραπτό.
Είσαι της άποψης πως τα πολλά λόγια είναι φτώχια;Ή είναι του στυλ σου να δίνεις το μήνυμα μέσα σε λίγες μόνο λέξεις ώστε να μην χάνεται ποτέ από το μυαλό του αναγνώστη σου;Μου άρεσε αυτό που έγραψες και θα ήθελα να δω και άλλα δείγματά σου για να σε καταλάβω.Με την εκτίμησή μου.