Σε χειμωνιάτικο γιατί τσιγγάνα στρώνει το χαλί σκοτάδι γέρνει χαμηλά προσκέφαλο τα παραμιλητά. Μεγάλος δρόμος καθρέφτης ο πόνος η τσιγγάνα δίνει μάχη στου φλυτζανιού την ράχη στο μέλλον βαρυά ήττα κομπόδεμα η πίκρα. Την επόμενη ημέρα βήματα δυό πιο πέρα καλά να είσται παρακαλώ δωστε και σείς τον οβολό. Τρύπιο καπέλο η ζωή τσιγγάνα και παιδί αλλάζει στέκι πιάνει βροχή απάγγειο ψάχνει πως να το βρει.
Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΝΑ ΣΑΙ ΚΑΛΑ..ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΗ ΠΟΡΕΙΑ
κι εγω ευχαριστω για τη προσκληση τα λεμε...... καλο σαββατοκυριακο...
Διάβασα όλα τα κομμάτια σου και ομολογώ ότι είναι πολύ μα πάρα πολύ ιδιάιτερη η γραφή σου. Πολύ αφαιρετική, πολύ απρόσμενη. Τόσο που αρκετές φορές χρειάστηκε να ξαναδιαβάζω στίχους. Προσωπικά και ηα φαάιρεση και η έκπληξη στο στίχο είναι δυο στοιχεία που με συγκινούν γι' αυτό θα συνεχίσω να σε διαβάζω. Πάντως τα ΣΤΗΝ ΟΥΡΑ ΤΟΥ ΔΗΛΑΔΗ και ΡΟΚ ΒΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ξεχωρίζουν σαφώς. Τα λέμε φίλε.