Ξέρω πως είμαι ο λόγος κι αιτία που εσύ αγάπη μου πια δεν γελάς μπορεί άλλοι να μην δίνουν σημασία μα εγώ πονάω όταν κι εσύ πονάς Δεν σου χρεώνω μωρό μου τίποτα λάθη καρδιά μου μη μετράς ήταν φουρτουνιασμένα κύματα που περάσανε μπροστά από μας Μη μου κλαις μη μου λυπάσαι θέλω αστέρι μου πάντα να μου γελάς όπως όταν σε γνώρισα θυμάσαι; ήθελες πάντα στα μάτια να με κοιτάς Μη μου κλαις μη μου λυπάσαι θέλω από εκεί ψιλά πάντα να με κοιτάς τις όμορφες στιγμές να θυμάσαι στην καρδιά σου κρυφά να τις κρατάς
ΕΥΓΕ,,ΣΕ ΔΙΑΒΑΣΑ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ, ΚΑΙ ΓΡΑΦΕΙΣ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ...
γραφεις καταπληκτικα γραφεις με την ψυχη σου βγαζεις ολα σου τα συναισθηματα τοσο αληθινα τοσο δυνατα με νοηματα με βαθος!!!μπραβο σου μπραβο!!!