Μια ιστορία λυπημένη θα σας πω Μια ιστορία για δυο αστέρια φοβισμένα Που λάμψαν μόνο μια στιγμή στον ουρανό Κι έπειτα έσβησαν στο τίποτα χαμένα Τραγούδια γράψανε γι’ αυτά πάρα πολλά Όταν τις νύχτες λούζονταν κάτω απ’ το φως τους Όταν κρατούσανε στους μόνους συντροφιά Και μια αχτίδα φώτιζε το μέτωπό τους Ρεφρέν: Δείξε μου πόσο θα μου πάρει να σε βρω Στον ουρανό δεν είσαι πια να σε κοιτάζω Χωρίς το φως σου στα τυφλά θα περπατώ Αστέρι μου, τώρα στη σκοτεινιά βουλιάζω Το ένα χάθηκε μέσα στη συννεφιά Δεν τη μπορούσε την ομίχλη του χειμώνα Το άλλο έσβησε στη θάλασσα κοντά Έναν Ιούλιο που έμοιαζε μ’ αιώνα Μια μελωδία ψιθυρίζανε σιγά Μήπως αντέξουν να υπάρχουν λίγο ακόμα Μήπως δεν ξεχαστούν στου δρόμου τα μισά Μα η φωνή τους χάνονταν πριν βγει μεσ’ απ’ το στόμα Ρεφρέν: Το δρόμο δείξε μου μακριά να μη χαθώ Λίγο απ’ το φως μου στα κρυφά να σου χαρίσω Ξέρεις πως τίποτα δεν τέλειωσε γι’ αυτό Αστέρι μου, για πες μου πως θα σ’ αντικρύσω;
Καλησπέρα Τινα μου καιρό έχουμε να τα πούμε από την πλευρά μου γίνεται ένα μικρός χαμός με τις μελοποιήσεις στίχων μου και επικεντρώνομαι εκεί Διάβασα διπλά για το τραγούδι σας με τον Γιάννη και σας στέλνω τα συγχαρητήρια μου !! μόνο αυτό για του χρόνου να το σβήσεις γιατί είχα σκοπό να συμμετέχω και εγώ αλλά τελικά δε θα γίνει ο διαγωνισμός φέτος . Να ‘σαι καλά
Ευχαριστω για το ενθαρυντικο σχολιο που μου αφησες! Η Θεσσαλονικη θα σε περιμενει! Φιλια Πολλααα!
πολύ όμορφα και τα τρία. μου άρεσε ιδιαίτερα ο χαμένιος πρωταγωνιστής
Καλή σου μένα Τίνα. Απλά γράφεις υπέροχα! Μπράβο.
Οντως οι στιχοι σου εντελως αληθινοι...
Πολύ καλοί οι στίχοι σου.Νομίζω οτι είναι μοντέρνοι και πολύ εύκολα θα μπορούσαν να δισκογραφηθούν.Σου εύχομαι ό,τι καλύτερο...
το ισως με συνεπηρε και το χαμενες μερες υπεροχο...συγχαρητηρια.νασαι καλα και συνεχισε...
ρε συ, θα κάνω ένα copy-paste στις τελευταίες γραμμές του βιογραφικού σου. Έτσι κι εγώ... ένας απο τους λόγους είναι και αυτός. Πρώτα απ'όλα γιατί η μουσική είναι η ζωή μου και μέσα σ'όλα και το γεγονός οτι κάποτε κάποιος μου είπε "και τι έγινε ρε φίλε που γράφεις μουσική? Κι εγώ να κάτσω θα γράψω κάτι, σιγά το δύσκολο!" και εγώ του απάντησα "όλοι μπορούν να γράψουν ένα ποίημα... δεν μπορούν όλοι όμως να γράψουν Ελύτη". Σωστός? Σωστός. Τα γουστάρω πολύ τα στιχάκια σου. Θα ασχοληθώ όταν βρω χρόνο και αν μου κάτσει καμια καλή μελωδία, θα γράψω μουσική για όποιο μου κάτσει πιο ωραία (μέχρι στιγμής το "Όσα κατάφερα") και θα στο στείλω σαν δείγμα εκτίμησης. Χαιρετώ.