Στίχοι

										Πέρνω τον δρόμο που ανταμώναμε τα βράδυα
μόνο σκοτάδι και απέραντη ερημιά
θυμάμαι λόγια σου όρκους φιλιά και χάδια 
και σε φωνάζω μα απάντηση καμιά 


{Κι' όλο σε ψάχνω σε σταθμούς και σε λιμάνια
νομίζω θα ρθεις να με βρείς όπως παλιά
να ζωντανέψεις την ζωή μου που είναι άδεια
μα δεν σε βρίσκω είσαι τόσο μακριά}


Δίχως φεγγάρι αυτή η νύχτα και φοβάμαι
ούτε ένα φως μες της καρδιάς μου τα στενά
σε ποιόν να πω πόσο πονώ και πως λυπάμαι
και πώς μιά φλόγα μου χει λιώσει την καρδιά.