Σ'αγάπησα τόσο πολύ,δε φτάνει ο νους να ξέρεις, θέλησα κάθε μέρα σου μαζί μου να διαβαίνεις. Κι αν έφτανε μία στιγμή να γίνουν όλα αέρας η αγάπη θά'ταν μοναχά ένας απλανής αστέρας. Ξενύχτια φύγανε,θαρρείς,λεπτό σα να'ταν οι ώρες κι η σκέψη μου ξεμπάρκαρε σε μακρινές ,λες,χώρες που όλα μοιάζαν όνειρο,ο χρόνος δεν περνούσε κι η αλήθεια μου ,άνθρωπέ μου ,για σένα μόνο ζούσε. Τώρα νομίζω πως το φως θα'ρθεί πίσω σε μένα κι ο πόθος τη χαρά μου θα σεργιανάει για σένα και να'μαστε πάλι μαζί,φύσημα θα διαλύσει όσα μακριά μας κράτησαν,η ζωή θα ξαναρχίσει.
0 comments