Στίχοι

										Ξεκινάει η μέρα
Με την ίδια φοβέρα
Εικοσιτέσσερις ώρες δε  φτάνουν
Σταματάω μια στάλα
Τη δική μου τρεχάλα
Και οι άνθρωποι γύρω με χάνουν

Το διάφανο βιός μου
Ο πνιγμένος καημός μου
Και τα όνειρα που τσακιστήκαν
Η χαμένη χαρά μου
Δάκρυα του ερωτά μου
Σαν σε άμμο όλα τώρα σβηστήκαν

...γιατί...
Κάθε φορά που τρέχω μόνος 
Μένω πίσω
Μα δε με νοιάζει αυτή την κούρσα 
Να νικήσω

Μια ανάσα βαθιά
Παίρνω μες την ψευτιά
Και θολώνει με αλήθεια ο νους μου
Μια ζωή φυλακή
Και χιλιάδες γιατί
Από σήμερα αλλάζει ο ρους μου

Είμαι πλέον μακρυά
Δε φοβάμαι άλλο πια
Ούτε θέλω να ξέρω τον πόνο
Που ο καθένας κρατά
Σε παλιά μυστικά
Παρατήστε με όλοι σας μόνο

...γιατί..
Όσες φορές κι αν τρέχω μόνος 
Βγαίνω δεύτερος
Αλλά δεν κάνω πάλι πίσω
Είμαι ελεύθερος

Σαν αόρατο τέρας
Βασιλιάς και πατέρας
Αρχηγός  κατά φαντασία
Μιας φυλής χτεσινής
Μιας κατάρας φρικτής
Με χαμένη για πάντα ουσία

...αλλά...
Όσο κι αν τρέχω μόνος θα σας βλέπω
Μες τη μιζέρια και τη λάσπη να σκουριάζετε
Τον εαυτό μου όμως δε θα αντέχω
Αν σταματήσω λίγο και με πιάσετε