Τα όνειρα σπάσαν Οι λέξεις αδειάσαν Και τίποτα πια δε θυμίζει εμένα. Αλλάξαν οι ρόλοι Ο πόνος ριζώνει Μα ελπίδα καμιά δεν υπάρχει. Το χθες μας κομμάτια Η θλίψη στα μάτια Το μέλλον θολό ξεπροβάλει. Κι απλώνω το χέρι Εσένα ν’ αγγίξω Λίγο κι εγώ (για) να ζήσω. Μα μες στο σκοτάδι, Παγώνει το χάδι Κι απόψε τελειώνει η ζωή μου. Όλα τελειώσαν! Φωνάζω στον χρόνο Μα κανείς δεν ακούει στον πόνο.
καλά υποθέτοντας οτι πρόσφατα ξεκίνησες. Ενα σχόλιο μόνο, αν το δέχεσαι βέβαια, να μην χρησιμοποιείς τα ίδια φωνήεντα συνεχώς για ομοιοκαταληξίες γιατί κουράζει η υπερθετική χρήση τους. Φιλικά athlaf