Published 17 χρόνια πριν in Rock

Ονειρα και ονειρα

  • 1,415
  • 0
  • 0
  • 0
  • 5
  • 0

Στίχοι

										Πήρα χαρτί ψυχή να γράψω 

ότι κι αν έζησα να πω. 

Δεν ξέρω αν πρέπει πια να κλάψω 

και δεν κουνιέται το στυλό. 



Όπως και να'χει πρέπει ν'αρχίσω, 

φοβάμαι,δε θέλω να γυρίσω πίσω. 

Ότι κι αν έζησα στο χθες 

όλα σημάδια και πληγές. 



Μοναξιά με χίλια πρέπει, 

τα βάσανα άλλο η ψυχή μου δεν αντέχει. 

Κλεισμένη στη χρυσή μου φυλακή, 

παίζω με τα όνειρα που έκανα παιδί. 



Ήμουν 16, δεν ήταν πολύ. 

Μικρό κορίτσι ήμουνα, 

είδα την όψη της ζωής 

πίστεψτε με,πολύ σκληρή. 



Όλοι με ζήλευαν 

γιατί χαμογελούσα, 

ποτέ κανείς δεν μπόρεσε 

να δεί πόσο πονούσα. 



Αυτό που φοβόμουν πιο πολύ 

συνέβει στη ζωή μου, 

το καταφύγιό μου 

έγινε το κελί μου. 



Τον κόσμο εγώ κι αν ήθελα 

τόσο να κατακτήσω, 

γέμισα με βιώματα 

που με γυρνούσαν πίσω. 



Τί να πρωτοθυμηθώ... 

μέσα στο μικρό μου σπίτι, 

συμπόνοια έψαχνα να βρώ 

και με κερνούσε λύπη... 



Σ'ένα καθρέπτη έψαχνα 

να βρώ τον εαυτό μου, 

αυτόν που είχα πάψει ν'αγαπώ 

και έκανα εχθρό μου. 



Και να,άγγελος μ'αγάπησε 

με ξανθά μαλλιά... 

Μεσ'τα φτερά του μ'έκλεισε 

να μην πονέσω πιά. 



Τον πίστεψα και έτρεξα 

να βρώ παρηγοριά, 

μα σαν τον άγγιξα... 

"πώς μάτωσε μέσα μου η καρδιά!". 



Αγάπη μόνο ήθελα 

κι είχα πολλά να δώσω. 

Λυπήθηκα που ένιωσα 

πως θα το μετανιώσω... 



Θυμάμαι την στερνή φορά 

που του'πα το αντίο, 

με κοίταξε,ψιθύρισα... 

"δε θ'αγαπώ για δύο!". 



"Θεέ μου δώσε δύναμη..." 

είπα,"...να λησμονήσω. 

Σοφάκι,τα χρόνια που περνούν 

δε θα γυρίσουν πίσω!". 



"Μάζεψε τα κομμάτια σου 

και όλα τα όνειρά σου, 

αυτά που ονειρεύεσαι 

θα γίνουνε δικά σου!!!". 



Αυτή είν'η ιστορία μου 

και είναι πιο μεγάλη, 

μα αν θα γράψω πιο πολλά 

δε θα χωρά η άλλη.... 





(Νένα) 



Πήρα χαρτί ψυχή να γράψω 

ότι κι αν έζησα να πω. 

Δεν ξέρω αν πρέπει πια να κλάψω 

και δεν κουνιέται το στυλό. 



Όπως και να 'χει πρέπει ν' αρχίσω, 

φοβάμαι, δε θέλω να γυρίσω πίσω. 

Ότι κι αν έζησα στο χθες 

όλα σημάδια και πληγές. 



Ξυραφιές που έκοβαν 

το παιδικό κορμί μου, 

ήταν όσα έζησα 

στη λιγοστή ζωή μου... 



Παιδί και 'γώ στα 17 μου χρόνια 

νόμιζα ότι θα ζούσα αιώνια. 

Παιδί και 'γώ σαν όλα τ' άλλα 

όνειρα έκανα μεγάλα. 



Μα ήταν όλα ψεύτικα, 

οράματα στη νύχτα, 

γεμάτα δηλητήριο, 

με βία και με πίκρα. 



Τον άντρα πρωτογνώρισα 

απ' την κακή πλευρά του 

και αντί για χάδια και φιλιά 

γευόμουν την γροθιά του. 



Πονούσα μα δεν έκλαιγα, 

έσκυβα το κεφάλι, 

κρυβόμουν μεσ' τον κόσμο μου 

τον δηλητηριασμένο πάλι. 



Σε κάθε γωνιά μου έβλεπα 

τον μαύρο καβαλάρη 

και 'γώ αναρωτιόμουνα 

"Ποιον ήρθε για να πάρει;". 



Οι φίλοι μου, μου φώναζαν 

"Έλενα γύρνα πίσω!!!", 

μα εγώ έτρεχα γρήγορα 

και πως να σταματήσω. 



Κάποια στιγμή φρενάρισα 

και είπα "θα γυρίσω!", 

τότε "βοήθεια..." φώναξα 

μα αυτοί μ' αφήσαν πίσω. 



Και τότε μεσ' το σκότος μου 

πετάχτηκε σαν φως, 

αυτός που αγάπη μου 'ταξε 

και έμοιαζε αληθινός. 



Σταμάτησα απότομα 

και στάθηκα για λίγο, 

ζωή, ψυχή του έδωσα 

μα μόνη καταλήγω. 



Τρία χρόνια περάσαμε, 

δεθήκαμε και οι δυό. 

Όρκους αγάπης μου ταξε 

μπροστά και στο Θεό. 



Μα εκείνος δεν τους κράτησε, 

μου μάτωσε την καρδιά μου. 

Μου γκρέμισε σε μια νύχτα 

όλα τα όνειρά μου. 



Έτσι ορκίστηκα εγώ να μην ξαναγαπήσω. 

Την πληγωμένη μου καρδιά 

αιώνια να κλείσω... 

"Μονάχη μου θα ζήσω!". 



Και μια μερα ακουσα 

να μου μιλά ο καθρεφτης, 

το είδωλο του άγνωστο 

του φώναξα "είσαι ψεύτης". 



"Θεέ μου δώσε δύναμη..." 

είπα,"...να συνεχίσω. 

Νενάκι,τα χρόνια που περνούν 

δε θα γυρίσουν πίσω!". 



"Μάζεψε τα κομμάτια σου 

και όλα τα όνειρά σου, 

αυτά που ονειρεύεσαι 

θα γίνουνε δικά σου!!!". 



Αυτή είναι η ιστορία μου 

και είναι πιο μεγάλη, 

μα τέρμα πια τα δάκρυα, 

"Ζωή και όνειρα πάλι!!!".									

5 comments

  • Γεώργιος Φαληρέας

    Γράφεις πάρα πολύ ωραία! Μελαγχολικά...γλυκά!

    1515991129
  • 4Low

    Πολύ ωραία και τα δυο αλλα ειδικά το "όνειρα και όνειρα" πανέξυπνο επίσης. Νομίζω θα μπορούσε να συνεχίζεται για πάντα

    1544608866
  • Διαμαντής Παππάς

    Μ' αρέσει να ονειρεύομαι αλλά όχι για μια νύχτα μόνο.

    1264689955
  • Alex S.

    Και καλή χρονιά! Ωραία τα πρώτα σου δυο δείγματα. Ξεχώρισα το «Μια νύχτα» γιατί είναι πιο κοντά στη λογική του στίχου. (αν και αγαπώ την ποίηση). Διακρίνω μια ρομαντική, ποιητική φλέβα που θα ταιριάξει όμορφα σε έντεχνα τραγούδια. Νομίζω πώς ο βαθμός τώρα δεν μπορεί να είναι αντιπροσωπευτικός. Σίγουρα όμως θα ανεβάσεις κι άλλα. Σου εύχομαι καλή συνέχεια και ένα ευτυχισμένο & δημιουργικό 2007!

    1539370450
  • Ninos

    Καλως ηρθες εδω στη παρεα και βλεπω ειμαι κι ο πρωτος που διαβαζω τους δυο στιχους σου και που τους βρησκω πολυ ομορφους! Πιστευω οτι θα βαλεις κι αλλα για να διαβασουμε και να σε γνωρισουμε και καλυτερα. Καλη Χρονια σου ευχωμαι και καλη συνεχεια. Φιλικα Νινος

    1425099059
:
/ :

Queue

Clear