Πήρα το δρόμο της ματιάς σου κι είδα ψιλόβροχο να πέφτει, οι λέξεις σου μικρές βροντές, όπως σκεφτόμουνα κοντά σου, τον ευατό μου βρήκα φταίχτη για ότι πίστεψες και λες. Βάλε με άστρο κι ας χαθώ στο φως του ουρανού σου, το βλέμμα σου χαρά μα και καημός, άσε με αγέρι ν΄ απλωθώ στ΄ απόκρυφα του νου σου, κρυφός σου να γενώ προορισμός. Συγγνώμη ξέρω πως οφείλω στα χείλη σου που σχηματίσαν ένα ρυάκι στεναγμού, αν ήταν γράμμα να σου στείλω τα λόγια που σε βασανίσαν ποίημα θα τα΄ κανα Μαγιού. Βάλε με άστρο κι ας χαθώ στο φως του ουρανού σου, το βλέμμα σου χαρά μα και καημός, άσε με αγέρι ν΄ απλωθώ στ΄ απόκρυφα του νου σου, κρυφός σου να γενώ προορισμός. Πήρα το δρόμο της ματιάς σου και είδα τον καιρό ν΄ ανοίγει, μου γέλασες όπως παλιά, έτσι που έσκυψα κοντά σου το φως σου ένοιωσα να σμίγει με τη δική μου αντηλιά.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΑΚΗ...ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟΙ ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ ΣΟΥ...ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ...
Δωσ΄ μου κορίτσι μου το φως και του γιαλού το κύμα, στο σώμα σου μικρός θεός να γίνω δίχως κρίμα. γεμάτο εικόνες και συναισθήματα.