Στίχοι

										Η ΜΙΚΡΗ ΜΑΣ Η ΖΩΗ

ΣΤΑ ΚΑΛΩΔΙΑ ΣΤΗ ΤΑΡΑΤΣΑ ΤΥΛΙΓΜΕΝΗ
ΣΦΙΧΤΑ ΔΕΜΕΝΗ Η ΜΙΚΡΗ ΜΑΣ Η ΖΩΗ
ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΔΕΚΤΕΣ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ ΕΤΣΙ ΧΑΜΕΝΗ
ΚΙ ΑΝΑΖΗΤΑΕΙ ΜΑΤΑΙΑ ΝΑ ΒΡΕΙ ΜΙΑ ΕΠΑΦΗ

ΦΕΡΝΕΙ ΤΟ ΧΙΟΝΙ ΣΕ ΜΙΑ ΚΑΤΑΣΠΡΗ ΟΘΟΝΗ
Σ ΕΝΑ ΚΑΝΑΛΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΙ ΝΑ ΠΕΙ
ΨΑΧΝΕΙ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΝΤΥΜΕΝΗ ΚΙ ΟΜΩΣ ΜΟΝΗ
ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΝΟΥΜΕΡΑ Σ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΜΑΥΡΟ ΚΟΥΤΙ

ΣΤΟΝ ΚΑΝΑΠΕ ΟΤΙ ΚΙ ΑΝ ΠΕΙΣ ΦΕΡΝΕΙ ΦΑΓΟΥΡΑ
ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΑΣ ΤΗΝ ΚΑΤΣΑΜΕ ΕΠΑΝΩ ΣΕ ΣΚΑΜΝΙ
ΣΑΝ ΕΝΟΧΟ ΤΗΝ ΚΡΙΝΑΜΕ ΜΕ ΟΧΛΟ ΚΑΙ ΒΑΒΟΥΡΑ
ΚΙ Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ ΤΗΝ ΕΒΑΛΕ  Σ ΑΙΩΝΙΑ ΦΥΛΑΚΗ

ΚΙ ΑΠ ΤΗΝ ΤΑΡΑΤΣΑ ΣΟΥ ΖΗΤΑ ΝΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΙΣ
ΒΑΘΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΠΟΥ ΣΒΗΝΕΙ ΜΕΣ ΤΟ ΔΕΙΛΙΝΟ
ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΛΕΞΗ ΝΑ ΤΗΣ ΠΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΣ ΔΩΣΕΙΣ
ΕΝΑ ΦΙΛΙ ΚΙ ΕΝΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΑΛΗΘΙΝΟ

ΑΥΤΗ Η ΖΩΗ Η ΜΙΚΡΗ ΣΦΙΧΤΑ ΔΕΜΕΝΗ
ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΔΕΚΤΕΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΦΤΙΑΞΑΜΕ ΜΑΖΙ
ΧΙΛΙΑ ΤΑ ΒΟΛΤ ΤΟ ΡΕΥΜΑ ΝΑ ΧΤΥΠΑ ΤΗΝ ΚΟΙΜΙΣΜΕΝΗ
ΤΗΝ ΑΦΟΣΙΩΣΗ ΠΟΥ ΧΤΙΣΑΜΕ Σ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΑΓΑΖΙ
ΠΟΥ ΧΩΡΙΣ ΚΕΡΔΗ ΞΕΠΟΥΛΑΜΕ ΟΤΙ ΕΧΕΙ….ΟΙ ΧΑΖΟΙ