Σε καφενεία που έβλεπαν στο δρόμο μόνο σύχναζε το πρόσωπό της στον καθρέφτη σπάνια κοίταζε γυρνούσε πλάτη σ’όλο τούτο το χαμό γυναίκα μόνη στον καφέ σου να πνιγώ αχ να σωθώ/ Σ’ένα κρεβάτι που έβλεπε στον κόσμο μόνο ξάπλωνε μονάχα τ’ άπλυτα όνειρά της έξω άπλωνε που ‘χαν το χρώμα του κορμιού της το λευκό γυναίκα μόνη στ’ άπλυτά σου να κρυφτώ αχ να σωθώ/ `Οποιος σε βρεί και σ’ αγαπήσει τυχερός στην αγκαλιά του αν σε κοιμήσει ίδιος θεός γυναίκα μόνη σε δωμάτιο σκοτεινό ρίξε το βλέμμα σου το μέσα μου να δω/
άλλο στέλνω τραγούδι για μελωποίηση και άλλο γράφω ποίημα μια νύχτα με πανσέληνο..είσαι καλή και στα δύο.πρόσεξε λίγο τα ρεφρέν σου να έχουν διαφοροποίηση ώστε να δίνεις ένταση στο στίχο
egw vazw 10