Published 15 χρόνια πριν in Rock
Ο τελευταίος μου χορός
- 576
- 0
- 0
- 0
- 11
- 0
Στίχοι
Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΜΟΥ ΧΟΡΟΣ Στίχοι: Γιάννης Στιχάκης Μουσική: Δημήτρης Άρνης Ερμηνεία: Δημήτρης Άρνης & Μαρία Άρνη (new version) Ο τελευταίος μου χορός ας είναι ο ζεϊμπέκικος ας ειν’ βαρύς ας ειν σκυφτός ας ειν’ και πονεμένος τον θέλω στο ξημέρωμα να μου ‘ρθει λαβωμένος Θέλω τις νότες του πικρές, χαμένες απ’ τα ζάρια θέλω τις χάντρες του βαριές, θλιμμένα παλικάρια Μια δρασκελιά απ’ το βορρά το πλάγιασμα στη δύση μέσα στης μνήμης τα στενά ο νους ας σταματήσει Ο τελευταίος μου χορός ας είναι ο ζεϊμπέκικος Ο τελευταίος μου χορός ας είναι ο ζεϊμπέκικος ας ειν βαρύς ας ειν σκυφτός ας ειν και πονεμένος τον θέλω στο ξημέρωμα να μου ‘ρθει λαβωμένος Από ζεϊμπέκικη γενιά γεννιέται επαναστάτης είτε μονά είτε ζυγά της λευτεριάς προστάτης Ένα μπουζούκι γιασεμί στης λησμονιάς τη γλάστρα κάθε του νότα μια στιγμή να ταξιδεύει στ’ άστρα Ο τελευταίος μου χορός ας είναι ο ζεϊμπέκικος
ΣΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙΣ ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΜΗ ΤΡΟΜΑΖΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟ ‘ΒΑΛΑ ΣΚΟΠΟ ΛΟΓΙΑ ΠΟΛΛΑ ΝΑ ΠΩ ΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΣΙΩΠΗΣΩ ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΣΕ ΛΕΝΕ ΦΙΛΕ ΑΣΤΙΧΟ ΑΥΤΟ ΚΙ’ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΣΤΟΧΟ ΣΕ ΛΕΝΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΜΟ ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΠΑΡΑΣΗΜΟ ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΑ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΝΑ ΣΕ ΦΩΝΑΖΩ D-ΑΓΙΟ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑΝΕ ΣΕ ΠΑΝΕ ΟΛΟΙ ΜΕ ΧΙΛΙΑ ΟΤΑΝ ΜΙΛΗΣΕΙΣ ΚΡΕΜΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΔΥΟ ΣΟΥ ΧΕΙΛΙΑ ΚΑΘΟΛΟΥ ΔΕΝ ΕΚΟΠΙΑΣΑ ΤΙ ΛΕΣ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ ΑΝ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΘΑ ΠΑΩ ΝΑ ΜΕΤΑΛΑΒΩ ΚΑΡΔΙΑ ΕΧΕΙΣ ΜΕΓΑΛΗ ΚΡΥΟ ΤΟ ΠΡΟΣΚΕΦΑΛΙ ΟΠΟΥ ΚΙ’ ΑΝ ΣΤΡΙΨΩ ΤΗ ΜΑΤΙΑ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΠΑΝΤΑ ΕΙΣΑΙ Μ’ ΑΣΤΕΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΧΩΡΑΤΑ ΓΛΥΚΑ ΜΕ «ΕΚΔΙΚΗΣΕ» ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΑ ΜΗΤΣΟ ΜΟΥ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙΣ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΝΑ ΖΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΚΜΑΖΕΙΣ ΣΤΟ ΓΡΑΦΩ, ΤΟ ΔΗΛΩΝΩ ΞΕΡΕΙΣ ΠΩΣ ΔΕΝ ΚΟΛΩΝΩ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΜΑΓΚΑ ΑΣΗΜΟ ΠΑΡΑ ΔΙΑΣΗΜΟ-ΑΣΧΗΜΟ ΚΑΙ ΕΔΩ
Όσο για το τραγούδι της, γνωστό, παλιό κι ωραίο για έρωτα που μίλαγε γκρίζο και λαθραίο που 'χε της πιάτσας μυρωδιά κι ένα θλιμμένο τέλι κι ήθελε όσο τα 'πινε ξανά να παραγγέλλει. ΕΝΑΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΛΕΚΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΝΑΛΩΝΕΤΑΙ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΟΠΩΣ ΕΚΕΙΝΟΣΞΕΡΕΙ............ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΗΛΩΜΕΝΟΣ ΣΤΟ ΣΤΟΧΟ ΤΟΥ.............. ΧΡΗΣΤΟΣ.
εξαιρετικό το "περασμένα μεσάνυχτα". Στάζει η πένα σου μελάνι από ψυχή και νου.
Νόμιζα πως θα πέταγα μ' ακόμα περπατάω πιο πέρα κι απ' τα σύννεφα πως θα 'θελα να πάω πολυ καλο... μπραβο σου..
κι άντε τώρα να πάμε για δουλειά!! Τι μας κάνεις ρε φίλε!!
Μου έτυχε και το βίωσα αυτό το περιστατικό του τραγουδιού.....εν αναμονή της μελωδίας λοιπόν. Να είσαι καλά Δημήτρη!!
Ανακάλυψα σήμερα τις ''επεκτάσεις σου'' και θα περνάω πιο συχνά!...Με τέτοιες επεκτάσεις πως να μη δημιουργείς!
μου αρεσει πολύ ο τρόπος που γράφεις, να σε πάντα καλα και καλή δημιουργική συνέχεια....
φιλε τις κλησεις απο το κινητο σου την Κυριακη , μεσημερι προς απογευμα , θα με βρεις....Ειχα ξεμεινει μετα πο δουλεια , στα μερη σου....Φυσιολογικα το ειχες κλειστο , λογω ημερας και ωρας.....Νασαι καλα ....Θα τα πουμε ποιητη!
...το ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝ' ΤΥΧΑΙΟ είναι φως φανάρι ότι γραφτηκε για να γίνει τραγούδι -και είναι εξαιρετικό τετοιο δείγμα- έχει μερικούς στίχους που θα ζήλευαν πολλά ποιήματα όπως: "Πέρασαν μάτια πολλά σα ραγισμένα γυαλιά" ή "Μια κουρασμένη στιγμή σε μια νύχτα βουβή" Την καλησπέρα μου.
Περαστική ήμουν και έμεινα!