Στίχοι

										Δυό  λέξεις  υπολοίπονται  τον  στίχο  να  τελειώσω
  γέρνω  στο  εναι  σου  μήπως  και  τον  στεριώσω
  πόρτα  ανοίγω  στην  ζωή  σπουργίτη  να  πετάξει
  μόλις  στην  εισοδο  μια  φωνή  δεν  λέει  να  σωπάσει

  Πόρτα  ανοίγω  στην  ζωή  χωρίς  καν  να  κοιτάξω
  σπουργίτη  που  αδυμονεί  φτερούγισμα  με  φάλτσο
  και  ηταν  η  δύναμη  γοργή λουσμένη  μ  ενα  πάθος
  αυλαία  τώρα  η  φωνή  πέφτει  ως  μέγα  λάθος

  Δυό  λέξεις  υπολοίπονται  τον  στίχο  για  να  χτίσω
   φτερούγισε  η  πέννα  μου  στου  μελανιού  το  ρίσκο
   βήματα  δυό  από  το  τέλος  σκαλώνει  η  μνήμη
  σε  νήματα  της  λήθης  γλυστρα  και  την  σιωπή  λύνει
  στροφή  επόμενη  λίγο  πιο  πίσω  σφαίρα  του  μπάρμαν  η  φωνή
  στο  μαγαζάκι  από  νωρίς  ζάλη  μου  το  ρίσκο......