Δεν είχα πιάσει το μολύβι, μια λέξη να σου γράψω. Κι είναι ένας πόνος που με θλίβει κι αρχίζω πριν να κλάψω. Σ'ενα κομμάτι από χαρτί γράφω το όνομα σου, μοιάζει η ζωή μου με γιορτή οτάν ειμαι κοντά σου. Χαμένος μες τα κύματα Aνδριανα ψιθυρίζω, κάνω πεντε έξι βήματα κι εσένα αντικρύζω. Στην έρημο μια όαση μωρο μου είσαι για μένα, μία τρελή απόδραση μόνο ένα σου βλέμμα. Κι αν το μολύβι έπιασα μια λέξη να σου γράψω, θα σταματήσω κάπου εδώ τ'αφήνω πριν να κλάψω. Refrain: Κι απ'το πρώτο μας φιλί έχει αλλάξει η ζωή μου. Κι απ'το πρώτο μας φιλί έχω βρει την ύπαρξη μου. Είσαι εσύ, εσύ ζωή μου. Εισαι εσύ, εσύ ζωή μου.)
Καλως ηρθες! Μου αρεσουν πολυ οι στιχοι σου...Ιδιατερα το Ενας θανατοα παντα βοηθαει...Τα λεμε!