Στου νου το περιθώριο κρατάς τις σημειώσεις απ'όσα δεν κατάλαβες,μα θέλεις να εμπεδώσεις με λέξεις συνθηματικές,θαυμαστικά,γραμμούλες αγκύλες,ιερογλυφικά ή μοναχά με βούλες. Μα τι να κάνεις,τι να πεις πριν απ' το τέλος δεν μπορείς Μα τι να κάνεις, αν δε δεις που βγάζει η σελίδα η τελευταία. Σχολειό οι δρόμοι της ζωής,παγκάκια τα θρανία καθηγητές οι άνθρωποι με νύχια σαν θηρία αγάπες,πάθη και καημοί,χαρές κι αχαριστία δουλειά,ιδρώτας,κλάμματα,σταλίτσες ευτυχία.
Φίλε Μαργαρίτη σ' ευχαριστώ για το σχόλιό σου! Τα συγχαρητήρια πάνω απ' όλα στον Φίλιππο για την τόλνη του να γράψει για τις χαμένες πατρίδες!
Τι υπέρχο που είναι απλώχερα οι άνθρωποι να εύχονται...ευλογία απλώνεται παντού...σε ευχαριστώ πολύ και ανταποδίδω με την καρδιά μου....
"στην ταξιδεμένη μοναξιά μου"... ...αυτός ο στίχος σου είναι πλήθος εικόνων!
Ο πρώτος στίχος είναι όλο το τραγούδι. Όλα τα λεφτά.
μ' αρέσει πολύ που υπερασπίζεσαι με το τελευταίο σου στιχάκι τη διαφορετικότητα...δυστυχώς έχουμε πολύ δρόμο να κάνουμε μέχρι να φτάσουμε στην αποδοχή...σ' ευχαριστώ θερμά και περιμένω να δω το μυθιστόρημά σου στις προθήκες των βιβλιοπωλείων σύντομα! να έχεις ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!
Euxaristw gia to kalosorisma margarith mou Ta leme
ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!1