μην κατέβεις τα σκαλιά κανείς δε θα σε περιμένει εκείνη η φωνή που άκουσες δεν ήταν παρά του ανέμου η ριπή μήνες και μήνες πέρασαν μα δε λες να ξεχαστείς σε κάθε ανατολή ψάχνεις το δικό σου ήλιο ελπίζεις μέχρι ν απελπιστείς και ξεχνάς για να θυμηθείς ξανά ό,τι σε πόνεσε βαθιά κι ό,τι μέσα σου παίζει κρυφτό μην κατέβεις τα σκαλιά κανείς δε θα σε περιμένει κι αν κάποτε ήθελες τώρα πια δεν μπορείς..
που πέρασες απ΄τα μέρη μου...και για τα καλά σου λόγια!Χαίρομαι που σου άρεσε...Καλό ξημέρωμα!
φεύγω δίχως υπόκλιση μεθυσμένος κρατάω σφιχτά στην αγκαλιά, μαραμένα λουλούδια τα μπράβο του κόσμου το χειροκρότημα, το πρώτο και τελευταίο.. omorfo... polu..
ΧΡΗΣΤΟ!!!!!''σαν τότε...υποκλίνομαι..
ευχαριστώ που για τα καλά σου λόγια και για ΄το "καλώς ήρθες".Εύχομαι καλό δρόμο ατην αισθαντική περιπέτεια του χώρου που μας δίνει την ευκαιρία της ελεύθερης σκέψης και έκφρασης.
Ευχαριστούμε πολύ φίλε μου για τα καλά σου λόγια. Όσο για το βιογραφικό θα πρέπει όντως να το γράψουμε! Να είσαι καλά