Τα όπλα μου πετάω Δεν δίνω άλλη μάχη Τούς έρωτες κρατάω Με όλα τους τα λάθη Ζωή μου εγω μετράω Του Χριστού τα Πάθη Πόνεσα έκλαψα Ποτέ δεν έπαψα Μονάχος μου να πέφτω στο κενό Χαρές χαθήκανε Γιατί δεν βρήκανε Τ’αστέρια μου δικό τους ουρανό Δεν βρίσκω το κουράγιο Καθρέφτη ν’αντικρίσω Ακόμα ενα ναυάγιο Καρδιά θα σου χαρίσω Ψυχή μου μα τον Αγιο Σαν όνειρο θα σβύσω
ΠΑΡΑ ΠΟΤΕ. ΕΧΕΙ ΑΡΚΕΤΟ ΚΑΙΡΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΚΕΦΤΗΚΕΣ ΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΞΙΩ8ΗΚΑ Ν ΑΠΑΝΤΗΣΩ. Ο ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΕΝΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΒΛΕΠΕΙΣ. ΕΣΤΩ ΕΤΕΡΟΧΡΟΝΙΣΜΕΝΑ ΠΑΝΤΩΣ Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΑΓΑΠΗΤΕ ΓΙΩΡΓΟ. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΣΟΥ ΣΤΙΧΟΥΣ ΣΟΥ ΘΑ ΕΠΑΝΕΛΘΩ ΟΤΑΝ ΤΟΥΣ ΔΙΑΒΑΣΩ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ. (ΜΕΛΕΤΑΩ ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ ΠΟΛΥ ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΠΟΥ ΜΕΝΕΙΣ. ΕΛΠΙΖΩ Ν ΑΞΙΩΘΩ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ.)
Ευχαριστώ για τα καλά λόγια.Μου άρεσαν πολύ τα δείγματά σου. Ιδιαίτερα τα 'ΧΑΡΕΣ ΧΑΘΗΚΑΝ' 'ΔΥΟ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ' και 'NEW YORK'..ειδικά αυτό. Γράφεις 'επαγγελματικά'!!!!Να είσαι πάντα καλά!
βλέπω βάλατε πάρα πολλούς καινούριους στίχους. Δεν πρόλαβα να τους διαβάσω όλους, αλλά τα 10 πρώτα δείχνουν την άνεση στη γραφή και το μέτρο. Μου άρεσαν πάρα πολύ. θα ξαναγυρίσω. Ευχαριστώ για τα λόγια σας