Έρωτας στην κόχη του χτες Έρωτας στην σιωπή των κυμάτων στην άκρη των βράχων Η αλμύρα σου σφράγιζε τα χείλη Η τρικυμία στο πέλαγος κυλούσε στο αίμα σου Κι οι παλμοί της καρδιάς ήταν τόσοι Έρωτας στην άκρη του σήμερα Έρωτας στο νοτισμένο απ την βροχή χώμα Το θρόισμα των φύλλων της λεύκας ψιθύριζαν Τα απαγορευμένα όνειρα Κι οι χτύποι στο ρολόι του χρόνου ήταν τόσοι… Έρωτας στα μονοπάτια του αύριο Ο ουρανός είχε πάρει το χρώμα των ματιών σου Τα σύννεφα είχαν εκείνο το μενεξελί Που είχαν τα χείλη σου Κι ο δρόμος που πήρα να σ ανταμώσω ήταν αμέτρητος
ΓΡΑΦΕΙΣ ΥΠΕΡΟΧΑ ΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ . ΣΟΥ ΕΥΧΩΜΑΙ ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ
kai poly orea fotographia....
Γειά σου Αναστασία Καλός ήρθες από τη σελίδα μου. Φοβερά τα έργα σου , για άλλη μια φορά Στο ξαναλέω …!!!!!!
Αναστασία διαβάζοντας τα δείγματά σου γέμισα από υπέροχες εικόνες.Γράφεις όμορφα..
Γειά σου Αναστασία Δεν θα μπώ στη διαδικασία της μακρόσυρτης Κριτικής. Τα έργα σου μου άρεσαν πραγματικά
Γράφεις πολύ καλά και άνετα! Πρόσεχε το μέτρο.....
στίχοι με εικόνες! Οι όμορφοι στίχοι σου και η ενασχόληση σου με τα παιδιά δείχνουν ευαίσθητο άνθρωπο...Περιμένουμε κι άλλα δείγματα!
Ομορφοι στιχοι, ο λαος απαιτει κι αλλους!! :-)))