Στίχοι

										Μες τη νυχτα σπαραζω
και με το κοσμο διασκεδαζω
παραμενω σιωπηλος
και με ρωτανε αν ειμαι τρελλος
Ειναι ομως η νυχτα ρομαντικη
οσπου αποφασισα να φυγω απο κει
οι φιλιες πετανε και ποτε δε ξαναγυρνανε
και ειναι το παιδι της νιωτης
ενας στρατιωτης
ομως δε πιανει την ουσια
δεν υπαρχει τετοιο πραμα οπως την ευθανασια
μες τα βαθη του παραδεισου
εναι συμβολο η μορφη σου
σ εχει αγαπησει
της το λεει η δυση
και εκφραζουν τα τραγουδια
τα πολυχρωμα λουλουδια
γλυτωσε απο του Χαρου
και του ταφου του μαρμαρου