Στίχοι

										(Δείγμα)

Πεθύμησα τα χρόνια τα παλιά
τότε πού οι άνθρωποι είχανε καρδιά.
Λουλούδια, κήποι, στις αυλές
στο δρόμο των παιδιών χαρούμενες φωνές.

Ο ήλιος έλαμπε τα πρωινά
καί σε ξυπνούσε η φωνή του γαλατά.
Χαρούμενοι άνθρωποι κι απλοί
κι ο γείτονας μια καλημέρα να σου πεί.

Τα χρόνια πέρασαν πετάξαν σαν πουλιά
όμως η ανάμνηση φωλιάζει στην καρδιά
Ελλάδα μου όπως ήσουν δεν θα σε ξαναδώ
το άρωμα σου εξατμίστηκε με τον καιρό.