Στίχοι

										"44"

Ό,τι αγγίζω εγώ
το καταστρέφω
τί μ' έχει καταραστεί
τί με καταδιώκει
Ακούω βήματα
Κάποιος με παρακολουθεί
Τρέχω,
τρέχω για να φύγω
να του ξεφύγω δε μπορώ
Γνωρίζει την κάθε μου κίνηση
πάντα ένα βήμα πιο μπροστά είναι
-πάντα με βρίσκει-
Βρέχει...
Από το παράθυρο έξω κοιτώ
Και να!!!
καθιστός στο πεζούλι
σιγοτραγουδά
Κυνηγητό αρχίζει πάλι
όμως αυτός είναι το θήραμα τώρα
Ξαφνικά μια ερημιά γύρω μου
όλα χάθηκαν
το κυνηγητό σταμάτησε
μ' ένα θόρυβο αποκρουστικό
και η καρδιά άρχισε να αιμορραγεί
Μια επιθυμία τελευταία
μου 'χει μείνει
Το πρόσωπό του ζητώ
να δω
Μένω έκπληκτη
δεν το πιστεύω
ή δε θέλω να το πιστέψω
είναι δυνατόν;
Όχι, αυτό δε γίνεται
εσύ - εγώ
εγώ - εσύ
Ίδια πρόσωπα
ίδιοι χαρακτήρες
τα συναισθήματα ίδια
Τελικά ένας ήταν
από την αρχή
Ειρωνεία!!!
Και εκεί ξεψυχώ
μόνη και κυνηγημένη
απ' τον ίδιο μου εαυτό!
Τί ειρωνεία...