Ότι κι` αν πω , βαρύ ζεϊμπέκικο Καρδιά μου να χορέψεις Και στις πληγές που σ` άνοιξαν Λουλούδια να φυτέψεις Ότι κι` αν πεις , βαρύς καημός Ψυχή μου δεν αντέχεις Σαν τα λουλούδια που έσπειρες Το άνθος τους να έχεις ® Φλέγετε ο ουρανός – η θάλασσα κοιμάται Είναι τα μάτια μου υγρά Σαν του Βοσπόρου τα νερά Λόγια πικρά θυμάται – κορμιά νεκρά θυμάται Θέλω να πιω αθάνατο νερό Που σβήνει όλες τις πίκρες Δεν πρόλαβες αγάπη μου Δεν πρόλαβες – απ` τη πηγή δεν ήπιες Χάθηκες μες το πέλαγος Στου ανέμου τα καντούνια Κι` έσπασε σαν ξερόκλαδο Τη νιότη σου η φουρτούνα .
Μόλις επέστρεψα σπίτι και διάβασα το μήνυμά σου!Πολύ όμορφα τα λόγια σου,χάρηκα που,έστω και ξυστά, έπεσα μέσα!Θα τα ξαναπούμε σύντομα!Να περνάς καλά!
δυσκολευομαι με τα ψεματα.στη σελιδα σου μπηκα (ψαχνοντας στην τυχη στους στιχουργους) λογω της ομορφιας στην φωτο σου.οσο κι αν θα σου φανει κλισε βρισκω οτι αυτα που ψαχνεις μεσα σου ειναι ακομα πιο ομορφα(τελικα κλισε ακουγεται).θα επανελθω με πιο προσεκτικες ματιες στη δουλεια σου για να 'σκαλισω' τον προκλητικο ειληκρινη και ακρως ενδιαφερων εγωισμο που διαπνεουν οσα γραφεις.καλοδεχουμενα και τα δικα σου σχολια.τα λεμε
Αναστασία , για τα δείγματα της δουλειά σου , που ανέβασες στη σελίδα σου, μένω κατενθουσιασμένος .
πολύ ωραίαι στίχοι, αληθινοί και πολύχρωμοι. Και πολύ προσεχμένοι! Καμία ένδειξη προχειρότητας. Βάλε κι άλλα!
bravo ! liges ygres stigmes!! trelo alla kata enan idiaitero trelo poly eksipno kai genikotera apisteyto. areseis kai stous 5...enola str8
Πολύ όμορφοι οι στίχοι σου Αναστασία… Καλή συνέχεια…
Δυνατή δουλειά. Δεν έχω πολλά λόγια να πω.Εκτός του ότι με άγγιξαν κ σε προσωπικό επίπεδο, οι στίχοι σου δίνουν από μόνοι τους ζωή σε αυτά που θέλεις να πεις.Θα σε διαβάζω συχνά.
Μπράβο Αναστασία, ωραία τα τραγούδια σου! Για τον "χρυσό αετό" σου που με ενθουσίασε, αξίζεις το δεκάρι!
για την πολύ γλυκιά και ζεστή ενθάρυνση. Η εικόνα είναι απο τον αγαπημένο μου waterhouse.Είναι για μένα ακόμη οι στίχοι ένας πειραματισμός, κάτι που βγαίνει απλά και εύκολα και δεν έίχα φανταστεί οτι μπορεί να είναι κάτι παραπάνω απο ένα παιχνίδι...ένας διαφορετικός τρόπος για να πω αυτά που νιώθω, δεν ξέρω καν πως να το κάνω κάτι άλλο εκτός απο αυτό.
Συνταξιδιώτες λοιπόν…! …και δε σου κάνει κανείς κι όπως γυρεύεις να βρεις λίγο λευκό να πιαστείς, γιασεμί στο σκοτάδι σαν άστρο ανάβει… Λευκό μου γιασεμί μη νυχτώσεις…
to "mia euxi poios mou poula" einai apisteyto.. oxi pws ta alla pane pisw, apla ayto to ksexwrisa
Poly wraioi stixoi. Mprrabo
ΓΡΑΦΕΙΣ ΔΥΝΑΜΙΚΑ Κ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΛΥ ΑΥΤΟ.. ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ ΣΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΙ ΝΑ ΠΟΥΝ.. ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ!