Ποιος μπορεί να μου πει γιατί σ' αυτή τη ζωή όλα μένουνε στάσιμα Η ανθρώπινη μηχανή στέκεται ακίνητη δίχως καύσιμα Στάσεις παθητικές κι εγώ ανίκανος ν' αντιδράσω Στο ζυγό της σκλαβιάς παραδομένο κορμί μέχρι να γεράσω Πετάει η ζωή μου χάνεται κορόιδο η τύχη μου πιάνεται τα δίνω όλα για ένα κομμάτι ψωμί και η συνείδηση μου ακόμη ψάχνεται Για ένα μικρό αφεντικό για το δικό του σκοπό μπροστά του γονάτισα Δουλοπρεπής κ' αφελής τη πουτάνα ζωή μου παράτησα Ποιος μπορεί να μου πει στο λαβύρινθο της σιωπής γιατί μπλέχτηκα Ότι με καίει με μισεί δίχως αντίρρηση δέχτηκα Μένω ξανά απαθής τάσεις υποταγής με καταβάλουνε Σε μαρτύριο σιωπηρό με μαστίγιο σκληρό με υποβάλουνε...
να σου φέρει ότι εσύ επιθυμείς! Υγεία, αγάπη κι έμπνευση!! Φιλιά! www.myspace.com/nostos22
Μου αρέσουν πάρα πολύ οι στίχοι σου! Γραφεις πολύ ωραία!
KALI XRONIA KAI ENA DIMIOYRGIKO 2008 !!
ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ!!!! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!! ΚΑΙ ΦΩΣ ΜΕ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟ!!! ΧΑΡΑ,ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠ' ΟΛΑ ΥΓΕΙΑ!!! ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΣΟΥ. ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΗ ΜΑΣ ΠΑΡΕΑ!!!
"Χρονομετράω το όνειρο να δω πότε τελειώνει μα ο χρόνος είναι ατέλειωτος και λίγη η χαρά" Πολύ όμορφοι στίχοι πλημμυρισμένοι από συναίσθημα...
καλή σου μέρα μικρέ και καλό μήνα!άντε βρε, κι ένα όμορφο σαββατοκύριακο!φιλιά!
katapliktiki douleia !!!!!! giorgo m sou euxomai polles epitixies se auto pou agapas :) !!!!
θελεις δουλιτσα... αλλα το εχεις!
πολύ καλός!ειδικά ο στίχος του ειρωνικού σου ΑΠΑΙΧΤΟΣ!!! :))