Δεν σου έχω εμπιστοσύνη που πηγαίνεις και που είσαι, είσαι όλο καλοσύνη αλλά μάλλον προσποιείσαι. Κάθε μέρα ο γαλατάς σου χτυπάει το κουδούνι, μήπως λίγο μ΄ απατάς και με τούτο το γουρούνι? Τον χασάπη το χοντρό στις εννιά τον συναντάς κι έπειτα μεσ΄ στο λουτρό το τηλέφωνο βαστάς. Το κορμί σου όλο λάμπει όταν βγαίνεις στο μπαλκόνι κι αν τυχόν δε δεις τον Μπάμπη ένα βάρος σε πλακώνει. Μα σαν πέρασ΄ ο μανάβης και λαλούσε στο ηχείο: {μάνα μου πόσο μ΄ ανάβεις, ξύπνησε το εργαλείο}..... συ αμέσως τα φιλιά σου τάστελνες στα πεταχτά κι άνοιγες την αγκαλιά σου, χόρευες με ουρλιαχτά. Τι σου φταίω ο καημένος δεν μπορώ να κλείσω μάτι, στη ματιά σου είμαι δεμένος κι έχω πάγου ένα κομμάτι. στην καρδιά μου κρεμασμένο από το δικό σου χέρι, μ΄ όλ΄ αυτά που υπομένω, θα το πάρω το μαχαίρι, και θ΄ αρχίσω να ξυρίζω του χασάπη το κεφάλι κι έπειτα θα φοβερίζω και τον άλλο τον τελάλη.!!!
Καλησπέρα πολύ ωραία καί μέ χιούμορ ή πολιτεία τών χοντρών
EJAIRETIKH H GRAFH SOY.....MPRABO SOY....