Κλείνεις την καρδιά σου μες τα λούσα / κι έμαθες να ζεις κοσμοπολίτικα, έχασες το στυλ που αγαπούσα / πέταξες τα ρούχα σου τ’ αλήτικα. Όλες οι ιδέες γίναν’ τρίχες / ξέχασες τα ήθη σου τ’ ακέραια κι’ όλα τα αισθήματα που είχες / γίναν’ μενταγιόν και περιδέραια. Ξέχασες τα λόγια τα μεγάλα / σε νοιάζει μοναχά η περιουσία κλείνεσαι σαν ψάρι μες τη γυάλα / μόνη σου πουλώντας εξουσία. Χρύσωσες της ζήσης σου το χάπι, / πια δεν σε αγγίζουνε τα κρίματα κιότεψε από σένα η αγάπη / κι όλα τα μετράς πλέον με χρήματα. Έγινες μεγάλη καπιτάλα, / μ’ έβαλες και μένα στη θυρίδα σου κι ένιωσα σαν μύγα μες στο γάλα / πιόνι στη ακόρεστη παρτίδα σου. κλείσου στης ψυχής σου τα ντουβάρια / με τούτο και με τ’ άλλο και με κείνο, γέμιζε μονάχη σου τ’ αμπάρια / …παίρνω τα όνειρά μου και του δίνω.. -.-
Πραγματικά πόση αλήθεια κρύβουν οι στίχοι σου....πόσο εφάπτοντε με την ωμή κοινή πραγματικότητα της καθημερινής μας ζωής! Απίθανο κομμάτι...μπράβο σου!! Φιλιά, ΕΛΕΝΑ.
Μου αρεσει πολυ ο τροπος που γραφεις,πραγματικα θαυμαζω το ανεξαντλητο ταλεντο σου! Να 'σαι παντα καλα! Υ.γ. οι γωτογραφιες πολυ ομορφες!Στο ιδιο δεντρο πολλα συναισθηματα αναλογα την την εποχη..ομορφο!
περιτό να σου ξαναπώ για τους υπέροχους στίχους σου, να αισθάνεσαι υπερήφανοε γι αυτούς, και να μας γράφεις συχνά, επίσης και η "Μαρία σου" θα πρέπει να είναι υπερήφανη, τα λέμε
Apo enan teleio poihth,molis diavasa ena teleio aristourghma!!Oxi pws t'alla sou meiwnoun ...kathe allo!!Yperoxa ola!!Thn agaph mou.
"Θέλω" έχει ο καθένας μας Χρήστο...Τα δικά σου πάντως όμορφα, τραγικά , ποιητικά άλλοτε τρυφερά και άλλοτε σκοτεινά...Πολύ όμορφα
Πάρα πολύ όμορφα όλα. Και το "Να μ'αγαπάς" πολύ τρυφερό. Καλό βράδυ και καλή δύναμη.
ΔΕΝ ΣΕ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΩ. ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΚΙ ΑΥΤΌ!!! ΕΧΕΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΜΟΥ ΓΙ ΑΥΤΟ ΣΕ ΑΠΟΚΑΛΩ ΧΡΗΣΤΑΡΑ. ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΗΝ ΣΕ ΕΝΟΧΛΕΙ.