Published 8 χρόνια πριν in Rock

ΑΓΝΟΙΑ

  • 1,201
  • 0
  • 0
  • 0
  • 0
  • 0

Στίχοι

										Λες πως ο κόσμος δε σου φτάνει να πατήσεις 
Πως δε σου φτάνει άλλο  πια να κρατηθείς.
Και μόνο ο χρόνος σου ζητά ν’αποφασίσεις
Απ’ την αλήθεια ή απ’ το ψέμα να σωθείς.
Σαν ανεμόσκαλα η ζωή σου ανεβαίνει
κάπου μακριά χωρίς να βλέπεις τελειωμό.
Όμως το νιώθεις πως η μοίρα σου προφταίνει
να σε τραβήξει σ’ένα ξένο ουρανό.
Νεκρή στιγμή πως βασιλεύει δίχως μέλλον.
Κρατά επάνω της  τη σκόνη τ’ουρανού.
Ότι σ’αγάπησε τ’ ονόμασες συμφέρον.
Πάλι ανέβηκες στη ράχη του κενού.
Ισορροπείς εκεί στην άκρη της φωνής σου.
Διαλέγεις μόνη συντροφιά την αυταπάτη.
Κλείνεις τα μάτια και χαζεύεις τη ζωή σου.
Μα ξέρεις πάλι πως σου λείπει πάντα κάτι.
Αλλοτινέ μου βασιλιά της ύπαρξής μου
Τώρα σαλεύεις πιο μικρός κι αληθινός.
Χτυπάς με πείσμα τη σκιά σου στην ψυχή μου.
Κι ο φόβος γύρω μου φωτίζει ζοφερός.									

:
/ :

Queue

Clear