Εγώ θα λέω πως έζησα πως από τύχη επέζησα από τα βέλη που με χτύπησαν βαριά. Εγώ θα πω κοινώνησα Με μάτωσαν και το ΄νιωσα Της αμαρτίας σου τα κόκκινα φιλιά. Φύγε σου λέω Μες τις πληγές να μη με δεις Να με θυμάσαι ζωντανή Φύγε σου λέω Κι αν θα υπάρχω δε θα ζω Μισή καρδιά κερνάς εσύ Εγώ θα πω αγάπησα Τα ‘πρέπει’ πίσω άφησα Και νιώθω δυνατή για μια φορά Εγώ δε λέω κουράστηκα Στο έργο σου ξεχάστηκα Μονόλογο να παίζω ‘το μετά’
ΚΑΘΕ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΣΟΥ ΕΥΧΗ ΜΟΥ!!ΟΛΑ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΟΥ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ!ΦΙΛΑΚΙΑ...
diavasa merikous aptous stixous sou kai einai poly kali...marese i iliaxtida poly...se taksideyei,sou fernei eikones sto myalo...mpravo..kali synexeia..
Και μες στο σώμα σου η ψυχή, να λέει κουβέντες... υπεροχος στιχος! τα σεβη μου φιλη μου μαρια!
Λοιπόν φιλαρακι σε λιγες μερες θα ανεβασω το ΜΙΛΑ ΜΟΥ_acoustik version με ενα πιανο δλδ μεχρι να ετοιμασω το demo μιας κ οπως ξερεις δεν μπορω να στρωθω τελευταια στην δουλεια... Θα τα πουμε απο κοντα... χχχ