Lyrics

										Δάσκαλε, κουβαλάς  χασίς ? 
Πέρνα  απ'  το  γραφείο, 
να  σου  τραβήξω  δυσμενή
μετάθεση  στη  Χίο.   
 
Να  σπέρνεις κόκα στους  γκρεμούς, 
χασίσι  στ'  αλωνάκια, 
να  το  'χει  τζάμπα  η  αργατιά, 
τζάμπα  και  τα  ναυτάκια.   
 
Κόκα  το  φύλλο  εννοώ, 
που  "τρών' "  κι  οι  Ινδιάνοι, 
να  μη  φοβούνται  υψόμετρο, 
χτικιό  να  μην  τους  πιάνει.  
 
Και  χασισάκι, δάσκαλε, 
ένα  τσιγαριλίκι,  
για  τον  καημό, για  τη  "φωτιά"
και για  το  σεβνταλίκι.
 
Στεγνός  να  κάνεις  το  πρωί, 
μάθημα  στα  παιδάκια, 
να  μαστουριάζεις  έπειτα, 
να  γράφεις  τραγουδάκια. 
 
Να  σκάω  μύτη  δάσκαλε 
κι  εγώ  κάθε  Σαββάτο
και  ν'  αγαλλιάζουμε  μαζί, 
χασίσι  μυρωδάτο.  
 
Και  να  φυσάμε  τον  καπνό, 
κατά  τα  Υπουργεία, 
να  μαστουριάζουν  οι  τρανοί, 
να  δρουν  με  φαντασία.
 
Το  πόνο  μ'  είπα  δασκαλε 
και  αμαρτίαν  ουκ  έχω. 
Μ'  έκαναν  προϊστάμενο, 
μα  πια  δεν  τους  αντέχω. 
 
Τράβα  χασίσι, δάσκαλε! 
Δώσ'  μου κι  εμένα  τζούρα. 
Σαν  ποντικό με  ρούφηξε, 
το  σύστημα  η  χαμούρα.