Την Κυριακή μένει η πόρτα μου κλειστή και η μοναξιά με οδηγεί στο χαμηλότερο σκαλί γιατί γιατί γιατί με ξέχασες κι εσύ Tην Κυριακή αν νιώσεις κάποτε΄ κι εσύ τη μοναξιά χτύπα ξανά την πόρτα ν’ ανάψουνε τα φώτα στου καραβιού τη ρότα Την Κυριακή γυρνά η σκέψη το κλειδί στις αναμνήσεις μου να βρει στιγμές που είμαστε μαζί και με πονά η αφορμή που είμαι εδώ κι αλλού εσύ
γεια σου πατρίδα!!! διάβασα τους στίχους σου και είναι πολύ καλοί!!! μας εμπνέει η Κρήτη μας!! :-)
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΣ ΝΑ ΕΡΘΩ Κ ΓΙΑ ΜΑΛΛΙ Κ ΓΙΑ ΚΑΦΕ. ΗΜΟΥΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΣΥΓΓΕΝΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΠΟΥ ΜΠΗΚΕ ΣΤΟ ΠΑΓΝΗ. ΟΠΟΤΕ ΑΣΤΡΑΠΗ ΗΡΘΑ ΚΙ ΕΦΥΓΑ. ΕΛΑ ΟΠΟΤΕ ΘΕΛΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ Κ ΔΥΟ. ΟΠΟΤΕ ΕΛΑ ΟΠΟΤΕ ΘΕΣ. ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ ΚΙ ΕΔΩ ΑΛΛΙΩΣ ΟΠΟΥ ΝΑ ΝΑΙ ΘΑ ΞΑΝΑΡΘΩ....