Στίχοι

										Στις στράτες πάνω τ’ ουρανού
τα χρώματα του δειλινού
ζωγράφιζαν
και κει τα κύτταρα του νου
αγάπη του καλοκαιριού
σχημάτιζαν

που είχε πέτρινη σκληρή
καρδιά που μένα σαν γυαλί
κομμάτιασε
πως ήρθε τέλος μου χε πει
απρόσμενα και τη ζωή
στιγμάτισε

Χωρίς αγάπης ένα φως
στα όνειρά μου μοναχός
που έκλεψε υπάρχω
στη δύση και στην ανατολή
να ψάχνω μήπως είναι κει
συνάντηση μαζί της να χω

Στις στράτες πάνω τ’ ουρανού
τα χρώματα του δειλινού
χαθήκανε
κ’ εμέ στην άκρη του γιαλού
οι ώρες του πόνου του βουβού
με βρήκανε

κατάπια αναστεναγμούς
παρέα μ΄ όλους τους καημούς
κι ‘ανάστησα
στης μοναξιάς την αγκαλιά
εκείνην που πια δεν μ αγαπά
και δάκρυσα

Χωρίς αγάπης ένα φως
στα όνειρά μου μοναχός
που έκλεψε υπάρχω
στη δύση και στην ανατολή
να ψάχνω μήπως είναι κει
συνάντηση μαζί της να χω