Published 17 χρόνια πριν in Rock

Το παιδί της ζούγκλας

  • 597
  • 0
  • 0
  • 0
  • 0
  • 0

Στίχοι

										Η Χριστίνα σιγοκαίει το τσιγάρο της 
δίπλα στην Τζίνα, την Αννέτα, τη Φιλιώ 
με πλάτες λίγο μεγαλύτερες και οι τέσσερις 
έχουν καρδιά που απορροφά και πλαστικό… 

Με χρώμα ντύνουν τη χειρότερη γκριμάτσα σου 
μιλούν με στόμφο, ανεμίζουν, προσκυνούν 
του κλαμπ μιλιά και μαύρες γάτες οι μητέρες μου 
θερμές εστίες στωϊσμού και αστεϊσμού. 

Η νύχτα φίλη και το πρόσωπό της χάρτινο 
περιτυλίγει με αναγκαίο σεβασμό 
τα ρούχα σβήνει με ίδιο λόγο, πάντα, έντιμο 
να είναι τα σώματα μονίμως σε χορό 

Η Χριστίνα σιγοκαίει το τσιγάρο της 
και μ’ αγκαλιάζει για να δει το πρωινό 
όλοι θα πιούμε παραπάνω αυτό το Σάββατο. 
Κοιμάται δίπλα εξαντλημένη η Φιλιώ.									

:
/ :

Queue

Clear