Στίχοι

										Τωρα πια δεν καθαριζουν τα ρουχα,
εχουν νοτιστει με ψεμα..
Εχουμε σημαδια απο αορατες χειροπεδες 
και την θεση της καρδιας αντικαθιστουν, 
αψυχες πετρες..

1,2,3..Κατοχυρωθηκε στον κυριο..
''μια πορνη ψυχη και ενα κουτι αληθεια''
συγγνωμη αλλα δεν ακουσα καλα..
40 αργυρια ειπατε..

Κυνηγαμε ελπιδοφορες αληθειες απο..
εκεινους που σου ταζουν 
αγαπη, ερωτα,χρημα, δοξα και..
που εχουν το πτυχιο του.. 
πωλητη ελπιδας 
και φανερωτη πλαστικης αληθειας...

Το δερμα μας εχει γινει πια αδιαβροχο..
με το τοσο σαλιο που δεχετε καθε μερα
καθως γλυφουμε ο ενας τον αλλο..

Ειμαστε ελευθεροι 
αλλα και συναμα,
εχμαλωτοι..
με την μοναδικη εσθηση που μας εμεινε πια,
την αφη..
Για να μπορουμε να αγγιζουμε τον αληθινο κοσμο..
Αυτον που..
δεν ειδαμε ποτε..
δεν μυρισαμε ποτε..
δεν ακουσαμε ποτε..
αλλα κυριως,
δεν γευτηκαμε ποτε

Αλλα γιατι οχι καποτε..



Copyright© Κων/ντίνος Κοφινάς | Νόμος Περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας Άρθρο 8 2557/1997