Σκύβει το φως του φεγγαριού στη μοναξιά μου πάνω τη νύχτα αυτή είσαι παντού κι όμως εγώ σε χάνω. Κλέβεις των άστρων τη φωτιά μ' ένα πικρό σου αντίο κι η φλογισμένη σου ματιά σκίζει βουνά στα δύο. Κύλησε το δάκρυ στων ματιών την άκρη άλλη μια φορά. η ψυχή μου πάλι μια φωτιά μεγάλη ρούχο τη φορά. Εγώ που ήμουνα λοιπόν η έγνοια σου η μεγάλη απ' τη ζωή σου θα 'μαι απών κι απ' τη ζωή μου πάλι.
πολύ όμορφο το σαββατόβραδό σου Γιώργο, να είσαι καλά
μας λες καλή χρονιά με ένα υπέροχο amuse bouche... Αλήθεια,υπέροχο... Να 'σαι καλά,φίλε...
αγαπητέ μου φίλε Γιώργο ! Θα μου επιτρέψεις να αφήσω τον θαυμασμό μου γι αυτά τα όμορφα που γράφεις κάθε φορά !
Φιλε Γιωργο σου ευχομαι καλη χρονια,χρονια πολλα,με υγεια χαρα και αγαπη.