Lyrics

										Το βλοσυρό σαν δεις το κύμα της αλήθειας,
να σε γυρέψεις και το γιατί ν' αφουγκραστείς.
Μέσα στο πέρασμα της κάθε μας αήθειας,
συ θα πονέσεις και ξανά θα εθιστείς.
 
Την αλλοτρίωση σαν νιώσεις της αφάνειας,
θα προσκυνήσεις ζουμερά την προσμονή.
Που μας οδήγησε η τέρψη της ουράνιας
εντύπωσης μας πως υπάρχει ηδονή.
 
Τα απροσδόκητα της μοίρας μας παιχνίδια,
συχνά πληρώνω μα ποτέ δεν εξοφλώ.
Κι η αγάπη που μας άφησε αιφνίδια,
τώρα συχνάζει σε δρομάκι πια τυφλό.
 
Το βλοσυρό σαν δεις το κύμα της αλήθειας,
οι αντιθέσεις μας θα ζουν πια σε κλοιό.
Φτερό να γίνεις στ' αγκάθι της συνήθειας,
πριν γίνει ο έρωτας, απάτης μακελειό.