Lyrics

										Αχ, ξημερώνει
απ 'την κλειστή κουρτίνα φέγγει λίγο φώς,
χτυπά στα μάτια
και φανερώνεται σαν κλέφτης ο λυγμός

Πώς με σκοτώνει
η παγωνία στο σπίτι,τώρα που έφυγές
και με λυγίζει
και μου θυμίζει τις ωραίες μας στιγμές

Ένα άδειο δωμάτιο
οτι άφησες πίσω..
το πορτραίτο σου άτολμο
σε απόχρωση γκρί
Τα δυό μάτια κατέβασες
για να μην σ'αντικρίζω
κάθε πράγμα που σε κοιτά
αναρωτιέται γιατί

Τώρα που να'σαι
ποιά ξένα χείλη, τα χείλη σου φιλούν
γύρνα σε μένα
τα δυό σου μάτια, ξανά να με κοιτούν

Ένα άδειο δωμάτιο
οτι άφησες πίσω..
το πορτραίτο σου άτολμο
σε απόχρωση γκρί
Κάθε χτύπος ακούγεται
με αντίλαλο ήχο
και οι τοίχοι που σε κρατούν
τώρα κλαίνε κι αυτοί