Παίξε καρδιά μου μουσική γουστάρει ο νους απόψε να χορέψει τραγούδα μ' ήχους μυστικούς για όσα όνειρα σου έχουν κλέψει Δώσε ρυθμό και σύρε το μυαλό σε μονοπάτια που φοβάται να πατήσει βάλε φωτιά σ' όσα εκείνο δεν τολμά δώσε πνοή σ' όσα αρνήθηκε να ζήσει Παίξε καρδιά μου εκείνο το σκοπό που όποιος αγάπησε ζητά να τραγουδήσει κλάψε ζωντάνεψε και χόρεψε γυμνή δώσε ένα λόγο στο κορμί μου για να ζήσει
PaPaaaaaa:)
Enoite master:)
Γειά σου Σωτήρη!Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού και χαιρετίσματα στην Κατιούσα:)))
Αυτό το ψυχρό ξεγύμνωμα του λόγου, ενός λόγου σχεδόν χωρίς επίθετα (με το ζόρι μέτρησα δύο σ' όλο το κείμενο, δεν διαφέρει σε τίποτα -μάλλον- απο το θάνατο. Όχι απαραίτητα το φυσικό θάνατο αλλά εκέινον που βιώνουμε καθημερινά για να επιστρέψουμε το ίδιο άπραγοι, το ίδιο αμαθείς, μάταια αναζητώντας απαντήσεις μπρος στο λευκό ή το inox του ψυγείου. Να 'σαι καλά Σωτήρη.
Ευχαριστούμε που ήρθες Σωτήρη και έκανες πρόγραμμα! Είσαι Ροκ!
Δεν του το είπα ακόμα αλλά ξαφνιάστηκα και πάλι ακούγοντας τους στίχους του Λιμανιού ο αγέρας από το Δημήτρη. Καταπληκτικό, μπράβο και στους δυο! Δεν ήμουν στο δεύτερο live, απόψε τα πίνετε, μου λείπετεεε, σας αγαπάω και τα συναφή μα πάνω απ' όλα μου λείπει του μούσι σου τρελέ μου ταραχοποιέ!
... από πάνω προς τα κάτω, κι από κάτω μέχρι κάτω-κάτω!!!!!!!!!!
δεν εχω ηχο στον υπολογιστη ν'ακουσω τα βιντεο σου...αλλα θα επανελθω οταν επανελθει κι αυτος φιλε!Οτι ποθεις αληθινα!!!
.ειδα τη φατσουλα του αγαπημενου μου ροκα εδω και δεν θα πω καλημερα ????? φιλιάααααααααααααα
Το ποιήμα αυτό το θυμάμαι,να το γράφεις δίπλα μου.Κι είναι παράξενο.Να βλέπεις τις λέξεις να προβάλλουν αχνιστές.Ψωμί ζεστό...
ΣΠΕΡΝΕΙΣ ΚΑΙ ΘΕΡΙΖΕΙΣ ΟΠΩΣ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙΣ. ΒΟΗΘΑ ΑΔΕΡΦΕ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΚΑΝΑ ΧΑΜΕΝΟ ΣΑΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΑΝ ΚΑΙ Η ΑΝΗΦΟΡΑ ΠΕΡΑΣΕ ΠΙΑ . ΕΙΜΑΣΤΕ ΦΑΤΣΑ ΜΕ ΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ. ΦΙΛΙΑ ΑΔΕΡΦΕ
Σου εύχομαι αγάπη. Να προσέχεις την Κάτια σαν τα μάτια σου.
Καλημερα Σωτηρη.. Αν ειμαστε καλα που λενε θα ερθω να σε δω. Δεν ειναι δυνατον να χασω κατι τετοιο!!!! φιλάκια καλημερα
από ότι βλέπω μάλλον στο ίδιο καζάνι μας βαφτίσανε.Δεν ξεκινάμε ένα βιβλίο οι δυό μας με τα έργα μας;Αφού μας βγαίνει ωραία το γ......ο το κεφάλι μας.
Ε ΚΑΛΑΑΑΑΑΑ
Ευχαριστω Σωτηρη μου να σαι καλα.. Και γω σε εκτιμω και το ξερεις.. Φιλιά πολλα και καλο μηνα να εχεις
Αυτο σου το ποιημα Σωτηρη σημερα....ειναι το κατι άλλο...Με μελαγχολει..
Εγώ όμως θα σου απαντήσω με τους παρακάτω γνωστούς σε όλους μας στίχους. Θάνατος ειναι οι κάργιες που χτυπιούνται στους μαύρους τοίχους και τα κεραμίδια, θάνατος οι γυναίκες που αγαπιούνται καθώς να καθαρίζανε κρεμύδια. Θάνατος οι λεροί κι ασήμαντοι δρόμοι, με τα λαμπρά μεγάλα ονοματά τους, ο ελαιώνας πίσω η θάλασσα κι ακόμη ο ήλιος θάνατος μες στους θανάτους. Θάνατος ο αστυνόμος που διπλώνει για να ζυγίσει μια ελλειπή μερίδα, θάνατος τα ζουμπούλια στο μπαλκόνι κι ο δάσκαλος με την εφημερίδα. Την αγάπη μου.
ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΤΡΟΜΑΞΟΥΝ ΚΑΙ ΦΥΓΟΥΝ ΤΑ ΚΟΡΑΚΙΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΜΑΖΕΥΤΕΙ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΗΛΙΘΙΟΙ ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΕΤΑΛΟΥΔΕΣ. ΛΙΓΟΙ ΕΧΟΥΝ ΜΕΙΝΕΙ ΠΟΥ ΝΙΩΘΟΥΝ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΛΙΓΟΤΕΡΟΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΚΟΤΣΙΑ ΝΑ ΤΟ ΧΑΣΤΟΥΚΙΖΟΥΝ. ΤΑ ΣΕΒΗ ΜΟΥ .........
Αποκλειετε να εισαι παλιοχαρακτηρας με αυτα που γραφεις.Μου πηρε αρκετο χρονο ομολογω να διαβασω ολα αυτα που εχεις γραψει.Ειναι πολυ διαφορετικα απ οσα αλλα εχω διαβασει μεχρι τωρα και μπορω να πω πως ισως καποιοι στιχοι να σοκαρουν καποια στιγμη αλλα σκεφτηκα γιατι?Αφου δεν μας σοκαρουνε στη καθημερινη ζωη τοτε γιατι να σοκαρουνε?Επειδη ειναι γραμμενα? Πιτευω πως εχουν πολυ νοημα αυτα που γραφεις και σου ευχομαι καλη επιτυχια.
λειπει το κομματι πανω απ τους καθρεφτες κοσμου..κλπ
χαρηκα και περασα πολυ ομορφα εξαιτιας ολων σας.. δε γινεται να κρατησω χαρακτηρα, ψηφιζω παλιοχαρακτηρα δαγκωτο!!
Σ’ ευχαριστώ κι εκτιμώ. Κι εγώ την «μαύρη» θα έσωνα. Αυτή εξάλλου είναι σε διαρκή αναζήτηση «τροφής» και «μελωδίας», οπότε κάπου – κάπου συναντάει τις άλλες δυο, που κυκλοφορούν συχνότερα στον κόσμο του απτού, και οι τρεις μαζί περνάνε απ’ τη σελίδα σου ----- I love: “τροχιές πλανητών σε απουσιολόγιο σκασιαρχών”
Ξέρεις εσύ. Και εγώ θα κάτσω να μελετήσω τα νέα σου αριστουργήματα… μπορείς να μου κάνεις ερωτήσεις μετά να δεις αν τα εμπέδωσα και κυρίως αν τα κατάλαβα σωστά. Παλιοχαρακτήρα, δεν παλεύεσαι.
Γιατί δεν γράφεις κανένα παραπάνω, όπως το ρεμπέτικο; Αφού τα καταφέρνεις και στο έμμετρο.Μη φοβάσαι δεν θα κάνεις ζημιά στην Κάτια.Ο καθένας έχει το στυλ του.