Ο Ποσειδώνας πλάγιασε με μιά κοινή τσιγγάνα κι έτσι γεννήθηκα εγώ, έχω πατέρα το θεό και την τσιγγάνα μάνα. Το αίμα μ'είναι θάλασσα τσιγγάνικ' η ψυχή μου όλο φουρτούνες η ζωή, αρμύρα στην αναπνοή, κι η όλη ύπαρξή μου πλανιέται ασταμάτητα όπου η σκέψη φτάνει χωρίς κρεβάτι και σκεπή χωρίς σκοπό για προκοπή και δίχως καραβάνι. Με τους τσιγγάνους δεν μπορώ μαζύ τους να γυρίζω με τους θεούς δεν κατοικώ κι όπου στον κόσμο κι αν βρεθώ σύνορα δεν γνωρίζω πίνω το νέκταρ των θεών και της ζωής τους πόνους πότε θεός, πότε θνητός πότε ζητιάνος ταπεινός μέσα στης γης τους δρόμους.
Εγώ κι εσύ και Vera Maria πολυ καλα....
ΕΥΓΕ.....ΑΠΛΑ ΥΠΕΡΟΧΟ.....ΤΗΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΟΥ......
φιλαράκι ..διαβασα το πλώρη για το άγνωστο .πάρα .πολύ καλή γραφή :))εύχομαι να σου παν όλα καλά κι ότι επιθυμείς να γίνει πραγματικότητα καλό βραδυ να έχουμε
σου εύχομαι να πραγματοποιηθούν οι προσδοκίες σου! Με υγεία, ευτυχία κι έμπνευση!! www.myspace.com/nostos22
καλημερα φιλε μου κι ευχαριστω για την επισκεψη σου και για το σχολιο σου !
πω καλησπερα και να καταθεσω τον θαυμασμο μου να ακολουθεις το ενστικτο σου παντα
παρα πολυ ομορφο το ο ρυθμος της εποχης