Με σέρνει η πόλη απ’ τ’ αυτί... Μια χαραμάδα φίλη που’χα σαν παρθενιά χιλιοραμμένη κι η νύχτα ανάβει στην οθόνη σα γκόμενα με καύλα ρούχα και σαν πουτάνα δηλωμένη. Μέσα στους δρόμους η βροχή φτηνή κολόνια στα μανίκια… Στην ύστερη σου audition στο γαμημένο, φίλε, πάλκο χίλια υπογλώσσια χαλίκια κι η σιωπή στη διαπασών! Σε προσπερνάνε τα ταξιά, η ανάσα μέσα σου πνιχτή κι έξω στον ώμο σου ριχτή μια νωχελιάρα μοναξιά.
0 comments